Η Ανάσταση του Ιησού από την εποχή του Αποστόλου Παύλου μέχρι σήμερα αποτελεί κεντρικό σημείο της διδασκαλίας προς την Ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία (Α’ Κορ 15:14). Ωστόσο οι διανοούμενοι της σημερινής εποχής, προκαλούν την αξιοπιστία της ανάστασης του Χριστού , μέσω της αμφισβήτησης της εγκυρότητας της Βίβλου. Αυτή τη δυσπιστία που την προέβλεψαν οι Απόστολοι , υπάρχουν επιχειρήματα που την αντικρούουν.(Β’ Τιμοθ 3:7, Β’ Πετρ 3:3-7, Β’ Τιμοθ 4:3-4)
Τα επιχειρήματα
1. Ο Ιησούς εμφανιζόταν κατ’ επανάληψη στους μαθητές Του και σε άλλους 500 αυτόπτες μάρτυρες, στο διάστημα των 40 ημερών πριν την Ανάληψη Του.(Πράξεις 1:3, Α’ Κορ 15:3-8, Ματθ 18:16)
2. Αν αρνηθούμε την ανάσταση του Κυρίου, δεν αποδεχόμαστε και την βασική αρχή της χριστιανικής πίστης, που είναι η ανάσταση των νεκρών.(Α’ Κορ 15:12)
Η επιχειρηματολογία των δύσπιστων και ο αντίλογος των Χριστιανών
1. Ο Ιησούς δεν πέθανε στον σταυρό Του, αλλά λιποθύμησε. Θάφτηκε ζωντανός και αργότερα βγήκε από τον τάφο Του.
Θέση Εκκλησίας:
~ Ο Ιησούς πριν την σταύρωση καταπονήθηκε σωματικά υπερβολικά(με τα βασανιστήρια και τη μεταφορά του σταυρού Του) και εξαντλήθηκε.
~Η ιατρική άποψη είναι πως η πολύωρη παραμονή του Κυρίου στον σταυρό προκάλεσε μεγάλη απώλεια αίματος που μοιραία επέφερε καρδιακή ανακοπή και θάνατο.
~ Ο ίδιος ο Ρωμαίος στρατιώτης με το λόγχισμα των πλευρών του Χριστού, πιστοποίησε τον θάνατο Του( Ιωαν 19:34, εδωδ 35).
2. Ο Κύριος πέθανε αλλά το σώμα Του εκλάπη από τους μαθητές Του.
Θέση Εκκλησίας:
~ Η είσοδος του τάφου φυλασσόταν από Ρωμαίους στρατιώτες και οποιαδήποτε προσπάθεια παραβίασης του θα γινόταν αμέσως αντιληπτή (Ματθ 28:11-15, Ματθ 27:62-66, Μαρκ 16:4).
~ Οι στρατιώτες ήταν αδύνατο να έδειξαν αμέλεια, γιατί η πειθαρχία του ρωμαϊκού στρατού προέβλεπε αυστηρές τιμωρίες για παραβίαση καθήκοντος.
~ Οι μαθητές δεν μπορούσαν να ψευδομαρτυρήσουν για την ανάσταση, γιατί το ψέμα διωκόταν και τιμωρείτο με φυλάκιση και θανατική καταδίκη( ‘Α Κορ 15:15, Πραξ κεφ 3-7). Επιπλέον τους έλειπε το θάρρος και η ευγλωττία ώστε να υπερασπιστούν ένα ψέμα.
3. Οι μαθητές του Ιησού έπεσαν θύματα μαζικής ψευδαίσθησης. Η υπερβολική τους πίστη και ελπίδα, μαζί με την υπερένταση των ημερών τους οδήγησε στο να βλέπουν οράματα.
1. Ο Ιησούς εμφανιζόταν κατ’ επανάληψη στους μαθητές Του και σε άλλους 500 αυτόπτες μάρτυρες, στο διάστημα των 40 ημερών πριν την Ανάληψη Του.(Πράξεις 1:3, Α’ Κορ 15:3-8, Ματθ 18:16)
2. Αν αρνηθούμε την ανάσταση του Κυρίου, δεν αποδεχόμαστε και την βασική αρχή της χριστιανικής πίστης, που είναι η ανάσταση των νεκρών.(Α’ Κορ 15:12)
Η επιχειρηματολογία των δύσπιστων και ο αντίλογος των Χριστιανών
1. Ο Ιησούς δεν πέθανε στον σταυρό Του, αλλά λιποθύμησε. Θάφτηκε ζωντανός και αργότερα βγήκε από τον τάφο Του.
Θέση Εκκλησίας:
~ Ο Ιησούς πριν την σταύρωση καταπονήθηκε σωματικά υπερβολικά(με τα βασανιστήρια και τη μεταφορά του σταυρού Του) και εξαντλήθηκε.
~Η ιατρική άποψη είναι πως η πολύωρη παραμονή του Κυρίου στον σταυρό προκάλεσε μεγάλη απώλεια αίματος που μοιραία επέφερε καρδιακή ανακοπή και θάνατο.
~ Ο ίδιος ο Ρωμαίος στρατιώτης με το λόγχισμα των πλευρών του Χριστού, πιστοποίησε τον θάνατο Του( Ιωαν 19:34, εδωδ 35).
2. Ο Κύριος πέθανε αλλά το σώμα Του εκλάπη από τους μαθητές Του.
Θέση Εκκλησίας:
~ Η είσοδος του τάφου φυλασσόταν από Ρωμαίους στρατιώτες και οποιαδήποτε προσπάθεια παραβίασης του θα γινόταν αμέσως αντιληπτή (Ματθ 28:11-15, Ματθ 27:62-66, Μαρκ 16:4).
~ Οι στρατιώτες ήταν αδύνατο να έδειξαν αμέλεια, γιατί η πειθαρχία του ρωμαϊκού στρατού προέβλεπε αυστηρές τιμωρίες για παραβίαση καθήκοντος.
~ Οι μαθητές δεν μπορούσαν να ψευδομαρτυρήσουν για την ανάσταση, γιατί το ψέμα διωκόταν και τιμωρείτο με φυλάκιση και θανατική καταδίκη( ‘Α Κορ 15:15, Πραξ κεφ 3-7). Επιπλέον τους έλειπε το θάρρος και η ευγλωττία ώστε να υπερασπιστούν ένα ψέμα.
3. Οι μαθητές του Ιησού έπεσαν θύματα μαζικής ψευδαίσθησης. Η υπερβολική τους πίστη και ελπίδα, μαζί με την υπερένταση των ημερών τους οδήγησε στο να βλέπουν οράματα.
Θέση Εκκλησίας
~ Τα άτομα που είδαν και συνομίλησαν με τον Κύριο μετά την ανάσταση, ήταν αριθμητικά πολλά και είναι απίθανο να είχαν παραισθήσεις μαζικά.
~ Ο Ιησούς εμφανιζόταν κατ’ επανάληψη στους μαθητές Του και σε άλλους πιστούς Του που συμμετείχαν με τον Δάσκαλο τους σε απλές καθημερινές δραστηριότητες( φαγητό, περπάτημα, συνομιλία).(Ιωαν κεφ 11) Είναι δύσκολο λοιπόν να συνέβαινε επαναλαμβανόμενη μαζική ψευδαίσθηση.
~ Η επαφή του Κυρίου με τους μαθητές Του μετά την ανάσταση Του, γινόταν υπό φυσικές συνθήκες και όχι υπό καθεστώς πνευματικής θρησκευτικής έκστασης που δικαιολογεί τέτοιου τύπου οράματα(Πραξ 1:1-11).
~ Είναι ανόητο να θεωρούμε πως οι μαθητές ταλαιπωρήθηκαν ταξιδεύοντας στον κόσμο για να κηρύξουν τον Λόγο του Κυρίου και επέλεξαν να μαρτυρήσουν και να θανατωθούν από τους ειδωλολάτρες για μια παραίσθηση. Σε καμιά άλλη θρησκεία, οι πνευματικοί ηγέτες δεν έδειξαν τέτοια αυταπάρνηση.
Η αξιοπιστία της Βίβλου αμφισβητείται
Τρία είναι τα επιχειρήματα των ορθολογιστών στην προσπάθεια τους να αμφισβητήσουν την αξιοπιστία της Βίβλου και κατά συνέπεια την ιστορικότητα της ανάστασης του Κυρίου.
Η Βίβλος είναι ένα βιβλίο και δεν υπάρχουν άλλα κείμενα να την επιβεβαιώνουν. Η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη γιατί η Καινή Διαθήκη αποτελείται από 27 βιβλία και επιστολές που γράφτηκαν από 9 διαφορετικούς συγγραφείς σε διάστημα 60 ετών. Η συλλογή και ταξινόμηση τους διήρκεσε αρκετούς αιώνες. Ακόμα, η μαρτυρία της ανάστασης προέρχεται από διαφορετικές πηγές, οι οποίες κατέγραψαν το ιστορικό γεγονός τονίζοντας επιπλέον, διαφορετικά περιστατικά και λεπτομέρειες του.
Αμφισβητούν τις υπερφυσικές ενέργειες του Θεού που είναι καταγεγραμμένες στη Βίβλο και κατά συνέπεια την ανάσταση του Υιού Του. Όμως, υπάρχουν μαρτυρίες υπερφυσικών φαινόμενων και σε άλλες θρησκείες, όπως και σε συγγράμματα σημερινά και αρχαία, που ωστόσο δεν αμφισβητούνται. Επιπλέον δυσπιστούν για την ιστορικότητα της ανάστασης, την ίδια στιγμή που αποδέχονται ως πραγματικά, γεγονότα του μακρινού παρελθόντος με ελάχιστες μαρτυρίες(πχ δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα).
Αναρωτιούνται γιατί ο αριθμός των θαυμάτων μειώθηκε μετά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Είναι αλήθεια πως η ποιότητα και ποσότητα των θαυμάτων στην χριστιανική πίστη υπερτερεί των άλλων θρησκειών και είναι καταγεγραμμένα(πχ επίσκοπο Ειρηναίος της Λυών, δεύτερος αιώνας μΧ). Άρα είναι ανακρίβεια ότι δεν συμβαίνουν θαύματα, απλά λόγω της αυξανόμενης ειδωλολατρίας και αποστασίας των ανθρώπων από τον Θεό, ελαττώθηκε βαθμιαία η εκδήλωση της δύναμης Του μέσα στην εκκλησία.
Επίλογος
~ Ο Ιησούς εμφανιζόταν κατ’ επανάληψη στους μαθητές Του και σε άλλους πιστούς Του που συμμετείχαν με τον Δάσκαλο τους σε απλές καθημερινές δραστηριότητες( φαγητό, περπάτημα, συνομιλία).(Ιωαν κεφ 11) Είναι δύσκολο λοιπόν να συνέβαινε επαναλαμβανόμενη μαζική ψευδαίσθηση.
~ Η επαφή του Κυρίου με τους μαθητές Του μετά την ανάσταση Του, γινόταν υπό φυσικές συνθήκες και όχι υπό καθεστώς πνευματικής θρησκευτικής έκστασης που δικαιολογεί τέτοιου τύπου οράματα(Πραξ 1:1-11).
~ Είναι ανόητο να θεωρούμε πως οι μαθητές ταλαιπωρήθηκαν ταξιδεύοντας στον κόσμο για να κηρύξουν τον Λόγο του Κυρίου και επέλεξαν να μαρτυρήσουν και να θανατωθούν από τους ειδωλολάτρες για μια παραίσθηση. Σε καμιά άλλη θρησκεία, οι πνευματικοί ηγέτες δεν έδειξαν τέτοια αυταπάρνηση.
Η αξιοπιστία της Βίβλου αμφισβητείται
Τρία είναι τα επιχειρήματα των ορθολογιστών στην προσπάθεια τους να αμφισβητήσουν την αξιοπιστία της Βίβλου και κατά συνέπεια την ιστορικότητα της ανάστασης του Κυρίου.
Η Βίβλος είναι ένα βιβλίο και δεν υπάρχουν άλλα κείμενα να την επιβεβαιώνουν. Η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη γιατί η Καινή Διαθήκη αποτελείται από 27 βιβλία και επιστολές που γράφτηκαν από 9 διαφορετικούς συγγραφείς σε διάστημα 60 ετών. Η συλλογή και ταξινόμηση τους διήρκεσε αρκετούς αιώνες. Ακόμα, η μαρτυρία της ανάστασης προέρχεται από διαφορετικές πηγές, οι οποίες κατέγραψαν το ιστορικό γεγονός τονίζοντας επιπλέον, διαφορετικά περιστατικά και λεπτομέρειες του.
Αμφισβητούν τις υπερφυσικές ενέργειες του Θεού που είναι καταγεγραμμένες στη Βίβλο και κατά συνέπεια την ανάσταση του Υιού Του. Όμως, υπάρχουν μαρτυρίες υπερφυσικών φαινόμενων και σε άλλες θρησκείες, όπως και σε συγγράμματα σημερινά και αρχαία, που ωστόσο δεν αμφισβητούνται. Επιπλέον δυσπιστούν για την ιστορικότητα της ανάστασης, την ίδια στιγμή που αποδέχονται ως πραγματικά, γεγονότα του μακρινού παρελθόντος με ελάχιστες μαρτυρίες(πχ δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα).
Αναρωτιούνται γιατί ο αριθμός των θαυμάτων μειώθηκε μετά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Είναι αλήθεια πως η ποιότητα και ποσότητα των θαυμάτων στην χριστιανική πίστη υπερτερεί των άλλων θρησκειών και είναι καταγεγραμμένα(πχ επίσκοπο Ειρηναίος της Λυών, δεύτερος αιώνας μΧ). Άρα είναι ανακρίβεια ότι δεν συμβαίνουν θαύματα, απλά λόγω της αυξανόμενης ειδωλολατρίας και αποστασίας των ανθρώπων από τον Θεό, ελαττώθηκε βαθμιαία η εκδήλωση της δύναμης Του μέσα στην εκκλησία.
Επίλογος
Ο Ιησούς είναι ο πρώτος άνθρωπος που αναστήθηκε σε αιώνια ζωή και πλέον δεν πεθαίνει, ούτε Τον κυριεύει ο θάνατος. Η ανάσταση Του αποτελεί σταθμό για την ανθρώπινη ιστορία και ελπίδα κάθε ανθρώπου που θέλει να ζήσει αιώνια. Η ανάσταση του ανθρώπου από τους νεκρούς συνεπάγεται συμμετοχή στην αθανασία του Θεού, για αυτό και Του οφείλουμε δόξα που μας κάνει κοινωνούς της θείας Του φύσης.