Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΣΤΩΝ
Οι αρχαιολάτρες και οι παγανιστές μέσω κάποιων συγγραμμάτων ορισμένων προσφιλών τους αρχαίων φιλοσόφων, προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν υπήρχε ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα, απεναντίας είχαν εφαρμογή αντιομοφυλοφιλικοί νόμοι. Προς τεκμηρίωση αυτού του επιχειρήματος, ισχυρίζονται πως στην αρχαιότητα το επάγγελμα του πόρνου θεωρείτο αισχρό και ο κίναιδος είχε πολλές επιπτώσεις, όπως απαγόρευση της εισόδου του στα ιερά και συμμετοχής στην λατρεία, καθώς και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Επίσης η προαγωγή και έκδοση ελεύθερου ανθρώπου από τρίτον θεωρείτο κακούργημα με τιμωρία την θανατική ποινή.
Εντούτοις δεν μπορούν να απαντήσουν στα παρακάτω απλά ερωτήματα:
-Γιατί παρά την ύπαρξη των συγκεκριμένων νόμων, πολλοί αρχαίοι διάσημοι φιλόσοφοι έμειναν ατιμώρητοι παρ’όλο που εκδήλωναν φανερά την ερωτική τους έλξη για νεαρά αγόρια;
-Πώς δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός του ελεύθερου και μη εμπορικού κιναιδικού έρωτα μεταξύ ενός ώριμου άνδρα και ενός αγοριού ηλικίας 7-20 ετών, ως νόμιμος, φυσιολογικός και ευγενέστερος του ετεροφυλικού;
-Γίνεται λοιπόν σαφές - όσο και αν προσπαθούν οι αρχαιοελληνιστές να αποδείξουν το αντίθετο - ότι στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ η εξιδανικευμένη σχέση εραστή και ερωμένου, χωρίς σεξουαλικά παρεπόμενα. Αντίθετα ήταν διαστροφική, με πολλούς υποστηρικτές όπως αποδεικνύεται από προσωπικές μαρτυρίες και διάφορα ευρήματα.
ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ
ΑΙΣΧΙΝΗΣ: Δήλωσε ότι αγαπούσε τα παιδιά και θεωρούσε την σχέση νέου και ώριμου άνδρα ως ευάρεστο έργο.
ΣΟΛΩΝ: Σε τρία ποιήματα του εξυμνούσε τις κιναιδικές σχέσεις ώριμου άντρα με ανήλικα αγόρια και ανέφερε τα σημεία του σώματος των αγοριών που προτιμούσε για ακολασία.
ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ: Συγκέντρωσε 300 ανήλικα αγόρια από την Κέρκυρα και προσπάθησε ανεπιτυχώς να τα στείλει στον βασιλιά της Λυδίας για να τα ευνουχίσει και να τα χρησιμοποιήσει στο χαρέμι του ως κίναιδους.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ-ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ: Ήταν παράφοροι αρσενοκοίτες και αντεραστές, ερωτευμένοι με τον ίδιο νεαρό, τον Στηλέοντα.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Έχουν αναφερθεί περιστατικά όπου κυριευμένος από σεξουαλικό πόθο, παρενόχλησε αγόρια προς ικανοποίηση του.
ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Ήταν έκφυλος και υμνητής του κιναιδισμού.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Ήταν επί μονίμου βάσεως παιδεραστής και τραβεστί.
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ: Ο Σπαρτιάτης τύραννος έστελνε τα προδοτικά του γράμματα στους Πέρσες μέσω των ανήλικων εραστών του, παραγγέλνοντας στον αποδέκτη να σκοτώνει τον κομιστή τους. Τον ανακάλυψαν όμως και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Εκτός όμως από τους φιλοσόφους και πολιτικούς, η παιδεραστία ήταν δημοφιλής και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
ΜΕΓΑΡΑ: Εκεί λάτρευαν σαν επιτόπιο ήρωα κάποιον Διοκλέα ο οποίος σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος τον εραστή του. Στην γιορτή του τελούσαν αγωνίσματα κιναιδικών φιλημάτων και ο νικητής βραβευόταν με στεφάνι που το παρέδιδε στην μητέρα του.
ΧΑΛΚΙΔΑ – ΚΡΗΤΗ: Η παιδεραστία ήταν σε έξαρση και εκφραζόταν σαν ελεύθερος έρωτας, εμπορικός ή καταναγκαστικός.
ΣΠΑΡΤΗ: Τα άγαμα κορίτσια οι Σπαρτιάτες τα χρησιμοποιούσαν σεξουαλικά μόνο παρά φύση.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ – ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Το επίσημο κράτος γνώριζε το κύκλωμα της παιδεραστίας και μάλιστα συμμετείχε σε αυτό. Διατηρούσε ή μίσθωνε σε επιχειρηματίες πορνεία αρρένων και θηλέων, όπου εκδίδονταν αυτοβούλως ελεύθεροι πολίτες κίναιδοι ή με τη βία δούλοι και αιχμάλωτοι πολέμου. Αυτό βέβαια γινόταν με καταβολή στο κράτος του λεγόμενου πορνικού τέλους το οποίο είχε ψηφίσει η βουλή.
Υπήρχαν περιπτώσεις ελεύθερων επαγγελματιών κίναιδων οι οποίοι εκδίδονταν στον Κεραμεικό, χωρίς να υποστούν καμιά συνέπεια του υποτιθέμενου ομοφυλοφιλικού νόμου.
Στα αγγεία της αρχαϊκής εποχής υπάρχουν παραστάσεις που απεικονίζουν άντρες να πιάνουν τα γεννητικά όργανα των ανήλικων εραστών τους. Η χειρονομία αυτή αποτελεί αδιαμφισβήτητη έκφραση σεξουαλικού πόθου και επιβεβαίωση της ανηθικότητας και σεξουαλικής διαστροφής της εποχής.
Στα ποιήματα του Θεόγνη, για πρώτη φορά ο Γανυμίδης φέρεται να είναι εραστής του Δία και όχι απλώς οινοχόος των θεών. Άρα η διεστραμμένη ηθική των αρχαίων Ελλήνων είναι δικαιολογημένη καθώς παραδειγματίζονταν από τον αρχηγό των θεών τους. Τέτοιες βάσεις είχε η θρησκευτική τους παράδοση.
Εντούτοις όμως υπήρχαν και κάποιες προσωπικότητες – εξαιρέσεις σε αυτό το κλίμα της διαστροφής. Ο Αριστοτέλης και ο Διογένης Κυνικός καυτηρίαζαν την ομοφυλοφιλία και την παιδεραστία και έδειχναν φανερά την αποστροφή τους.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Οι Έλληνες δεν ήταν εξαρχής παιδόφιλοι. Η συνήθεια της παιδεραστίας έκανε την εμφάνιση της στην διάρκεια των κλασσικών χρόνων και έχει τις ρίζες της στους Προέλληνες. Οι Προέλληνες είχαν θρησκεία πολύ κοινή και επηρεασμένη από τους Αιγύπτιους και τους Φοίνικες, λαούς-λάτρεις του Πολυθεϊσμού ο οποίος εξυμνούσε την ομοφυλοφιλία ως θρησκευτικό καθήκον. Επιπλέον η προελληνική θρησκεία της μητέρας-θεάς ήταν μητριαρχική και υπήρχε ο εραστής- γιος της θεάς.
Πράγματι στα πρώιμα έπη των Ελλήνων(Όμηρος, Ησίοδος) και στην αρχαιότερη λυρική ποίηση του 7ου π.Χ αιώνα, δεν υπάρχει στα σωζώμενα αποσπάσματα τους άμεση αναφορά στην παιδοφιλία. Ακόμα και οι Μακεδόνες που ήταν το πιο πρωτόγονο ελληνικό φύλο ως τον 4ο π.Χ αιώνα αγνοούσαν την παιδοφιλία. Ο Μακεδόνας Έλληνας Αλέξανδρος αντίθετα από ότι λέγεται δεν ήταν ομοφυλόφιλος.
Άρα πρόκειται για μια μεταγενέστερη συνήθεια που υϊοθετήθηκε με ευκολία και δυστυχώς παγιώθηκε και καθιερώθηκε και στις επόμενες γενιές των Ελλήνων.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Οι Νεοπαγανιστές και οι αρχαιολάτρες όταν ακούν να κατακρίνεται η παιδεραστία και η ιεροδουλία των αρχαίων Ελλήνων, ως εθνικιστές που είναι, νομίζουν ότι υβρίζεται η αρχαία Ελλάδα συνολικά. Αυτό όμως δεν είναι λογικό γιατί είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους η αρχαιοελληνική παράδοση και η ηθική διαστροφή των αρχαίων Ελλήνων. Το φυσικό είναι, ότι δεν είναι σωστό να αποδοκιμάζεται, γιατί τίποτα και κανείς δεν είναι τέλειος. Εκτός φυσικά από τους παγανιστές που δεν βρίσκουν τίποτα μεμπτό στους αρχαίους. Διότι στην σημερινή Ελλάδα αρχαιολατρία σημαίνει αυτό και μόνο: αποσιώπηση των κακών της αρχαιότητας.