Οι Μακαρισμοί είναι εννέα, αποτελούν τους λόγους του Κυρίου στην «επί του Όρους ομιλία» και αναλύουν το ποιοι είναι οι μακάριοι άνθρωποι.
1. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών.
Ο πρώτος Μακαρισμός αναφέρει ότι ευτυχισμένοι είναι οι ταπεινοί. Αυτοί που γνωρίζουν πως δεν κατέχουν τίποτα, παρά μόνο ότι τους δίνει ο Θεός.
2. Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.
Μακάριοι αυτοί που νιώθουν πραγματική λύπη και συντριβή για τις αμαρτίες τους, γιατί μόνο αυτοί θα παρακληθούν, δηλαδή θα συγχωρηθούν.
3. Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.
Μακάριοι αυτοί που φέρονται με επιείκεια στους άλλους και ανέχονται με υπομονή τις προσβολές. Αυτοί θα κληρονομήσουν μία αιώνια πραότητα και ευτυχία.
4. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται.
Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν για την δικαιοσύνη του Χριστού. Είναι δηλαδή αυτοί που ενώ είναι καλοί, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους δίκαιους, ούτε επαναπαύονται στα καλά τους έργα. Αυτοί θα χορτάσουν, δηλαδή η ψυχή τους θα γεμίσει από ειρήνη προερχόμενη από την άφεση των αμαρτιών τους και τη δικαίωση από τον Θεό.
5. Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.
Μακάριοι αυτοί που προσφέρουν υλικά και πνευματικά έργα ελεημοσύνης. Αυτοί θα λάβουν το έλεος του Θεού την ημέρα της κρίσης, ενώ οι υπόλοιποι θα τιμωρηθούν.
Τα υλικά έργα είναι:
• Να προσφέρεις τροφή, νερό, ενδυμασία.
• Να φιλοξενήσεις κάποιον ξένο.
• Να επισκεφτείς φυλακισμένους και ασθενείς.
Τα πνευματικά έργα είναι:
• Να διδάξεις την αλήθεια του Θεού.
• Να βοηθήσεις έναν αμαρτωλό να γυρίσει στο σωστό δρόμο.
• Να προσευχηθείς για τους άλλους.
• Να συγχωρήσεις τους εχθρούς σου.
• Να μην ανταποδώσεις το κακό σε αυτούς που σε αδίκησαν.
• Να παρηγορείς τους θλιμμένους.
Η τιμωρία των ενόχων, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους, δεν είναι σε αντίθεση με την αρετή της ελεημοσύνης. Απεναντίας πρέπει να τιμωρούνται, ώστε να διορθώνονται οι κακοί και να μην βλάπτονται οι καλοί.
6. Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεό όψονται.
Αυτοί που έχουν καθαρή καρδιά, δηλαδή όσοι αγωνίζονται να διώξουν από την καρδιά τους τα πάθη και να βάλουν μέσα την αγάπη του Χριστού, θα δουν τον Θεό μέσα από τις ενέργειές Του.
7. Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.
Μακάριοι αυτοί που ζουν ειρηνικά με όλους τους ανθρώπους, που δεν δίνουν αφορμή για διαπληκτισμό και υποχωρούν ακόμη και όταν έχουν δίκιο. Εξαιρείται μόνο η περίπτωση που η υποχώρησή μας είναι ενάντια στο καθήκον μας ή πρόκειται να βλάψει άλλους.
8. Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών.
Μακάριοι αυτοί που είναι πρόθυμοι να υποστούν διωγμούς για χάρη της δικαιοσύνης, χωρίς όμως να την προδώσουν. Σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών.
9. Μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς.
Μακάριοι αυτοί που στο όνομα του Χριστού υφίστανται διωγμούς, βρισιές, συκοφαντίες, ακόμα και τον θάνατο. Αυτό ονομάζεται πορεία μαρτυρίου και οι πιστοί θα κερδίσουν μία υψηλή βαθμίδα μακαριότητας.