ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
Τι είναι: Η επίσημη επιστημονική κοινότητα αλλά και οι ίδιοι οι υποστηρικτές της ομοιοπαθητικής ομολογούν ότι σε καμιά χώρα του αναπτυγμένου κόσμου, δεν υφίσταται η ομοιοπαθητική σαν επίσημη κρατική πανεπιστημιακή ειδικότητα. Αντίθετα είναι ένα «θεραπευτικό» σύστημα που βασίζεται στην ολιστική θεώρηση του κόσμου και του ανθρώπου.
Ο ιδρυτής της: Ιδρυτής της ομοιοπαθητικής ήταν ο Σάμουηλ Χάνεμαν, Γερμανός ιατρός με άριστη γνώση της χημείας και μεγάλη επίγνωση της αλχημείας(με την μεταφυσική έννοια). Ήταν ένα άτομο με έντονες φιλοσοφικές αναζητήσεις που είχε εισχωρήσει σε πνευματικούς και αποκρυφιστικούς κόσμους. Οι φιλοσοφικές και θρησκευτικές του ιδέες ήταν επηρεασμένες από τις εμπειρίες του ως μέλος μασονικής στοάς σε νεαρή ηλικία. Θαύμαζε τον Κομφούκιο του οποίου την διδασκαλία θεωρούσε ανώτερη της χριστιανικής και χαρακτήριζε τον Ιησού «ένθερμο συναισθηματία».
Θεμελιώδεις ιδέες του ομοιοπαθητικού κινήματος: Όλοι οι ομοιοπαθητικοί ακολουθώντας τα πιστεύω του ιδρυτή τους, υποστηρίζουν την μεγάλη ποικιλία δύναμης που βρίσκεται κρυμμένη στα φυτά. Ισχυρίζονται πως μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των φυτών είναι γνωστά στους ανθρώπους και όχι οι ψυχές τους, που περικλείουν μια δυναμική ουσία που είναι ο ίδιος ο θεός, από τον οποίο απορρέουν τα πάντα.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
-Η κυριότερη αρχή τους είναι η κοσμοθεωρία του απόλυτου πανθεϊστικού μονισμού. Πιστεύουν ότι η ζωή υπάρχει όσο ¨ο υπέρτατος θεός¨, δηλαδή η δυναμική ουσία των φυτών ρέει συνεχώς προς τα όντα. Η διατάραξη αυτή της ροής δημιουργεί την ασθένεια.
-Αυτή η θεία ουσία που υπάρχει και μέσα στον άνθρωπο και στην οποία επιδρά το ομοιοπαθητικό φάρμακο, ονομάζεται «ζωτική ή συμπαντική ενέργεια» και συναντάται σε ανατολικές θρησκείες και αποκρυφιστικές ιδεολογίες.
-Ο ίδιος ο άνθρωπος έχει την εσωτερική δύναμη να προκαλέσει αλλά και να θεραπεύσει κάποια δική του σωματική ασθένεια.
-Η θεραπεία της ασθένειας γίνεται με:
α) Νοητικές τεχνικές κυρίως, με βασικό εκπρόσωπο τους τον διαλογισμό.
β) Ομοιοπαθητικά φάρμακα που παίζουν επικουρικό ρόλο και βοηθούν στο να αποδώσουν οι τεχνικές αυτοεξέλιξης των ανατολικών θρησκειών , τα μέγιστα στον ασθενή.
ΡΟΛΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ: Ο ομοιοπαθητικός θεραπευτής αποτελεί μόνο ένα αγωγό που μέσα από την σύνδεση του με τον ασθενή κινητοποιεί την θεραπευτική δύναμη της ζωής. Για να το επιτύχει αυτό όμως απαιτείται γνώση και εμπειρία των παραδοσιακών αλλά και νέων τεχνικών των παραφυσικών φαινομένων τα οποία υποστηρίζει η ομοιοπαθητική.
Ο θεραπευτής αρχικά λαμβάνει από τον άρρωστο ένα ιστορικό που ονομάζεται «εξομολόγηση» και ενδιαφέρεται όπως ισχυρίζεται : ¨για αυτά που στην χριστιανική αντίληψη θεωρούνται βαθειά, σκοτεινά αμαρτήματα¨.
Κατά την εξέταση χρησιμοποιεί ομοιοπαθητικές τεχνικές, τον βελονισμό και την μέθοδο ¨δια επιθέσεως των χεριών¨. Επιπλέον δίνει συμβουλές για την εξασφάλιση της σωματικής, ψυχικής και ηθικής υγιεινής και προτρέπει τους πελάτες του να αποφεύγουν την διάπραξη αμαρτημάτων που προκαλούν ασθένειες.
Το ομοιοπαθητικό κίνημα προκλητικά υποβαθμίζει την αξία των λειτουργών της κλασσικής ιατρικής καθώς τους θεωρεί θεραπευτές ενός υλικού, φθαρτού σώματος που απορρίπτεται με τον θάνατο. Αντίθετα εξυμνεί τους δικούς του θεραπευτές που ασχολούνται με τον ζώντα άνθρωπο ως έννοια που καμιά κλασσική επιστήμη δεν έχει προσδιορίσει.
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ : Η παρασκευή του φαρμάκου στηρίζεται στην τεχνική της δυναμοποίησης, δηλαδή στις διαδοχικές αραιώσεις και κρούσεις της φαρμακευτικής ουσίας που πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα να μην απομένει ούτε ένα μόριο της μέσα στο διάλυμα του φαρμάκου. Ο σκοπός αυτής της μεθόδου είναι να φτάσει στην απλή, θεία ουσία.
Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
-Ο υπέρτατος θεός των ομοιοπαθητικών είναι ένα με τα κτίσματα του, αφού αποτελούνται όλοι από την ίδια ουσία. Ο Θεός- Δημιουργός των χριστιανών όμως είναι άκτιστος και διαφορετικός από τα κτίσματα του.
-Στην ομοιοπαθητική δεν υπάρχει διάκριση της θείας ουσίας από την θεία ενέργεια. Οι χριστιανοί όμως γνωρίζουν ότι μπορούν να μετέχουν στην Θεία Ενέργεια, ενώ στην Θεία Ουσία όχι.
-Η αιτία και το αποτέλεσμα της ύπαρξης του κόσμου γίνονται γνωστά στον άνθρωπο μέσα από αποκρυφιστικές, εσωτεριστικές διαδικασίες, αφού τα πάντα βρίσκονται μέσα μας. Η εκκλησία όμως διδάσκει ότι αυτές οι γνώσεις είναι αποτέλεσμα Θείας αποκάλυψης και όχι εσωτερικής αναζήτησης.
-Η ομοιοπαθητική έχει τις ρίζες της στον αποκρυφισμό και πνευματισμό και ο βασικός θεραπευτικός νόμος της εμπεριέχεται στην τέχνη της μαγείας. Η μαγεία φυσικά δεν δεν συμβιβάζεται με την ορθόδοξη πίστη.
-Οι ομοιοπαθητικοί υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι αν σκέφτονται το κακό, προετοιμάζουν το σώμα τους να δεχτεί την ασθένεια. Η ορθόδοξη παράδοση δηλώνει όμως ότι μια σωματική ασθένεια δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα αμαρτωλής σκέψης ή πράξης του ασθενούς.
-Η ομοιοπαθητική είναι ένα σωτηριολογικό σύστημα που μπορεί να αντιστρέψει τις πνευματικές και σωματικές συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος. Για τον ορθόδοξο χριστιανό όμως η ηθική ζωή και η θεραπεία των πνευματικών παθών γίνεται μέσω της μυστηριακής εκκλησιαστικής ζωής μόνο και όχι μέσω φαρμάκου.
ΤΡΟΠΟΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
Ο ιδρυτής της: Ιδρυτής της ομοιοπαθητικής ήταν ο Σάμουηλ Χάνεμαν, Γερμανός ιατρός με άριστη γνώση της χημείας και μεγάλη επίγνωση της αλχημείας(με την μεταφυσική έννοια). Ήταν ένα άτομο με έντονες φιλοσοφικές αναζητήσεις που είχε εισχωρήσει σε πνευματικούς και αποκρυφιστικούς κόσμους. Οι φιλοσοφικές και θρησκευτικές του ιδέες ήταν επηρεασμένες από τις εμπειρίες του ως μέλος μασονικής στοάς σε νεαρή ηλικία. Θαύμαζε τον Κομφούκιο του οποίου την διδασκαλία θεωρούσε ανώτερη της χριστιανικής και χαρακτήριζε τον Ιησού «ένθερμο συναισθηματία».
Θεμελιώδεις ιδέες του ομοιοπαθητικού κινήματος: Όλοι οι ομοιοπαθητικοί ακολουθώντας τα πιστεύω του ιδρυτή τους, υποστηρίζουν την μεγάλη ποικιλία δύναμης που βρίσκεται κρυμμένη στα φυτά. Ισχυρίζονται πως μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των φυτών είναι γνωστά στους ανθρώπους και όχι οι ψυχές τους, που περικλείουν μια δυναμική ουσία που είναι ο ίδιος ο θεός, από τον οποίο απορρέουν τα πάντα.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
-Η κυριότερη αρχή τους είναι η κοσμοθεωρία του απόλυτου πανθεϊστικού μονισμού. Πιστεύουν ότι η ζωή υπάρχει όσο ¨ο υπέρτατος θεός¨, δηλαδή η δυναμική ουσία των φυτών ρέει συνεχώς προς τα όντα. Η διατάραξη αυτή της ροής δημιουργεί την ασθένεια.
-Αυτή η θεία ουσία που υπάρχει και μέσα στον άνθρωπο και στην οποία επιδρά το ομοιοπαθητικό φάρμακο, ονομάζεται «ζωτική ή συμπαντική ενέργεια» και συναντάται σε ανατολικές θρησκείες και αποκρυφιστικές ιδεολογίες.
-Ο ίδιος ο άνθρωπος έχει την εσωτερική δύναμη να προκαλέσει αλλά και να θεραπεύσει κάποια δική του σωματική ασθένεια.
-Η θεραπεία της ασθένειας γίνεται με:
α) Νοητικές τεχνικές κυρίως, με βασικό εκπρόσωπο τους τον διαλογισμό.
β) Ομοιοπαθητικά φάρμακα που παίζουν επικουρικό ρόλο και βοηθούν στο να αποδώσουν οι τεχνικές αυτοεξέλιξης των ανατολικών θρησκειών , τα μέγιστα στον ασθενή.
ΡΟΛΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ: Ο ομοιοπαθητικός θεραπευτής αποτελεί μόνο ένα αγωγό που μέσα από την σύνδεση του με τον ασθενή κινητοποιεί την θεραπευτική δύναμη της ζωής. Για να το επιτύχει αυτό όμως απαιτείται γνώση και εμπειρία των παραδοσιακών αλλά και νέων τεχνικών των παραφυσικών φαινομένων τα οποία υποστηρίζει η ομοιοπαθητική.
Ο θεραπευτής αρχικά λαμβάνει από τον άρρωστο ένα ιστορικό που ονομάζεται «εξομολόγηση» και ενδιαφέρεται όπως ισχυρίζεται : ¨για αυτά που στην χριστιανική αντίληψη θεωρούνται βαθειά, σκοτεινά αμαρτήματα¨.
Κατά την εξέταση χρησιμοποιεί ομοιοπαθητικές τεχνικές, τον βελονισμό και την μέθοδο ¨δια επιθέσεως των χεριών¨. Επιπλέον δίνει συμβουλές για την εξασφάλιση της σωματικής, ψυχικής και ηθικής υγιεινής και προτρέπει τους πελάτες του να αποφεύγουν την διάπραξη αμαρτημάτων που προκαλούν ασθένειες.
Το ομοιοπαθητικό κίνημα προκλητικά υποβαθμίζει την αξία των λειτουργών της κλασσικής ιατρικής καθώς τους θεωρεί θεραπευτές ενός υλικού, φθαρτού σώματος που απορρίπτεται με τον θάνατο. Αντίθετα εξυμνεί τους δικούς του θεραπευτές που ασχολούνται με τον ζώντα άνθρωπο ως έννοια που καμιά κλασσική επιστήμη δεν έχει προσδιορίσει.
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ : Η παρασκευή του φαρμάκου στηρίζεται στην τεχνική της δυναμοποίησης, δηλαδή στις διαδοχικές αραιώσεις και κρούσεις της φαρμακευτικής ουσίας που πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα να μην απομένει ούτε ένα μόριο της μέσα στο διάλυμα του φαρμάκου. Ο σκοπός αυτής της μεθόδου είναι να φτάσει στην απλή, θεία ουσία.
Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
-Ο υπέρτατος θεός των ομοιοπαθητικών είναι ένα με τα κτίσματα του, αφού αποτελούνται όλοι από την ίδια ουσία. Ο Θεός- Δημιουργός των χριστιανών όμως είναι άκτιστος και διαφορετικός από τα κτίσματα του.
-Στην ομοιοπαθητική δεν υπάρχει διάκριση της θείας ουσίας από την θεία ενέργεια. Οι χριστιανοί όμως γνωρίζουν ότι μπορούν να μετέχουν στην Θεία Ενέργεια, ενώ στην Θεία Ουσία όχι.
-Η αιτία και το αποτέλεσμα της ύπαρξης του κόσμου γίνονται γνωστά στον άνθρωπο μέσα από αποκρυφιστικές, εσωτεριστικές διαδικασίες, αφού τα πάντα βρίσκονται μέσα μας. Η εκκλησία όμως διδάσκει ότι αυτές οι γνώσεις είναι αποτέλεσμα Θείας αποκάλυψης και όχι εσωτερικής αναζήτησης.
-Η ομοιοπαθητική έχει τις ρίζες της στον αποκρυφισμό και πνευματισμό και ο βασικός θεραπευτικός νόμος της εμπεριέχεται στην τέχνη της μαγείας. Η μαγεία φυσικά δεν δεν συμβιβάζεται με την ορθόδοξη πίστη.
-Οι ομοιοπαθητικοί υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι αν σκέφτονται το κακό, προετοιμάζουν το σώμα τους να δεχτεί την ασθένεια. Η ορθόδοξη παράδοση δηλώνει όμως ότι μια σωματική ασθένεια δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα αμαρτωλής σκέψης ή πράξης του ασθενούς.
-Η ομοιοπαθητική είναι ένα σωτηριολογικό σύστημα που μπορεί να αντιστρέψει τις πνευματικές και σωματικές συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος. Για τον ορθόδοξο χριστιανό όμως η ηθική ζωή και η θεραπεία των πνευματικών παθών γίνεται μέσω της μυστηριακής εκκλησιαστικής ζωής μόνο και όχι μέσω φαρμάκου.
ΤΡΟΠΟΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
ΤA ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Η πολυφαρμακία, η απρόσωπη, βιαστική αξιολόγηση και αντιμετώπιση του ασθενούς από τον γιατρό και τα ιατρικά λάθη, οδηγούν πολλούς ανθρώπους στην επιλογή των εναλλακτικών θεραπειών.
Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ
Είναι γνωστό πως ο δαίμονας μπορεί να θεραπεύσει το σώμα και να κερδίσει την ψυχή του ανθρώπου. Αυτό γίνεται πιο εύκολο, καθώς με την εφαρμογή των τεχνικών ανατολικής προέλευσης, επικαλείται το σατανικό στοιχείο να συμμετέχει στην θεραπεία. Από την πρακτική πλευρά, η επιτυχής δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου οφείλεται στο ότι δίδεται σε ασθενείς με ψυχοσωματικές νόσους, στους οποίους δρα ως placebo(εικονικό φάρμακο). Στα οξέα περιστατικά δεν έχουν κανένα θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η «ΑΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ» ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
Οι ομοιοπαθητικοί ισχυρίζονται ότι τα φάρμακα τους είναι ακίνδυνα. Αυτό είναι σωστό αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν περιέχουν καμιά ενεργή ουσία. Άρα φάρμακο μη ενεργό= ακίνδυνο= αναποτελεσματικό.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις ¨νοσωδών ομοιοπαθητικών φαρμάκων¨ που παρασκευάζονται από επικίνδυνα σωματικά υγρά(καρκινωματώδεις ιστούς, εκκρίματα φυματιωδών σπηλαίων, συφιλιδικά εκκρίματα, κλπ). Η χρήση τους αντιβαίνει στην ιατρική ηθική και δεοντολογία και οι ασθενείς καταλήγουν σε μια κατάσταση επιβαρυμένη και μη αναστρέψιμη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Γίνεται φανερό ότι η ομοιοπαθητική ενώ δεν έχει καμιά επιστημονική βάση, έχει σαφή θεμελίωση στο χώρο του αποκρυφισμού και των ανατολικών θρησκειών. Δυστυχώς λόγω αυτής της θεμελίωσης, υπάρχει κίνδυνος η ομοιοπαθητική και οι λοιπές εναλλακτικές θεραπείες της Νέας εποχής να δράσουν ως γέφυρα που θα οδηγήσει ανύποπτους χριστιανούς στις ανατολικές θρησκείες. Για αυτό απαιτείται επαγρύπνυση και εγρήγορση.
Η πολυφαρμακία, η απρόσωπη, βιαστική αξιολόγηση και αντιμετώπιση του ασθενούς από τον γιατρό και τα ιατρικά λάθη, οδηγούν πολλούς ανθρώπους στην επιλογή των εναλλακτικών θεραπειών.
Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ
Είναι γνωστό πως ο δαίμονας μπορεί να θεραπεύσει το σώμα και να κερδίσει την ψυχή του ανθρώπου. Αυτό γίνεται πιο εύκολο, καθώς με την εφαρμογή των τεχνικών ανατολικής προέλευσης, επικαλείται το σατανικό στοιχείο να συμμετέχει στην θεραπεία. Από την πρακτική πλευρά, η επιτυχής δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου οφείλεται στο ότι δίδεται σε ασθενείς με ψυχοσωματικές νόσους, στους οποίους δρα ως placebo(εικονικό φάρμακο). Στα οξέα περιστατικά δεν έχουν κανένα θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η «ΑΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ» ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
Οι ομοιοπαθητικοί ισχυρίζονται ότι τα φάρμακα τους είναι ακίνδυνα. Αυτό είναι σωστό αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν περιέχουν καμιά ενεργή ουσία. Άρα φάρμακο μη ενεργό= ακίνδυνο= αναποτελεσματικό.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις ¨νοσωδών ομοιοπαθητικών φαρμάκων¨ που παρασκευάζονται από επικίνδυνα σωματικά υγρά(καρκινωματώδεις ιστούς, εκκρίματα φυματιωδών σπηλαίων, συφιλιδικά εκκρίματα, κλπ). Η χρήση τους αντιβαίνει στην ιατρική ηθική και δεοντολογία και οι ασθενείς καταλήγουν σε μια κατάσταση επιβαρυμένη και μη αναστρέψιμη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Γίνεται φανερό ότι η ομοιοπαθητική ενώ δεν έχει καμιά επιστημονική βάση, έχει σαφή θεμελίωση στο χώρο του αποκρυφισμού και των ανατολικών θρησκειών. Δυστυχώς λόγω αυτής της θεμελίωσης, υπάρχει κίνδυνος η ομοιοπαθητική και οι λοιπές εναλλακτικές θεραπείες της Νέας εποχής να δράσουν ως γέφυρα που θα οδηγήσει ανύποπτους χριστιανούς στις ανατολικές θρησκείες. Για αυτό απαιτείται επαγρύπνυση και εγρήγορση.