Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Εκείνοι που
πιστεύουν με την καρδιά: Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν στον Κύριο με την αγαθή τους
καρδιά. Δεν γνώρισαν τον Ιησού ούτε διδάχτηκαν τον λόγο Του από τους
απεσταλμένους Του. Δεν διάβασαν βιβλία και προφητείες που μιλούσαν για Εκείνον.
Απλά η ψυχή τους είναι τόσο αγνή που αναγνωρίζει τον Κύριο και υπακούει στο
θέλημά Του.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αποτελεί ο Αβραάμ ο οποίος προερχόταν από οικογένεια που πίστευε στα
είδωλα. Ο ίδιος όμως πίστεψε πως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που δημιούργησε το
σύμπαν και θεωρούσε πως τα είδωλα ήταν φθαρτά αντικείμενα χωρίς θεϊκή υπόσταση.
Ο Θεός τον αντάμειψε για την πίστη, την καλοσύνη και την υπακοή του και τον
ευλόγησε. Του έδωσε και το όνομα Αβραάμ που σημαίνει πατέρας πολλών εθνών, όπως
ευλογήθηκε από τον Κύριο να είναι στη ζωή του.
Εκείνοι που
διδάχτηκαν τον Λόγο του Θεού: Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι χριστιανοί
οι οποίοι είχαν μεν αγαθή και πρόθυμη καρδιά για να δεχτούν και να εφαρμόσουν
τον Θείο Λόγο, χρειάζονταν όμως καθοδήγηση από κάποιον διδάσκαλο. Σε αυτήν την
ομάδα ανήκουν οι μαθητές του Χριστού οι οποίοι γνώρισαν την αλήθεια από τον
Κύριο και την δέχτηκαν με χαρά. Στη συνέχεια, όταν ο Κύριος ανελήφθη στον
Ουρανό, συνέχισαν το έργο Του μέχρι τα πέρατα της γης. Δίδαξαν πολλούς άλλους
καλόπιστους ανθρώπους και εκείνοι με τη σειρά τους άλλους και έτσι έγιναν οι
ασκητές, οι δάσκαλοι, οι αρχιερείς και οι μάρτυρες που με το έργο τους
θεμελίωσαν την Εκκλησία του Κυρίου.
Εκείνοι που
υπακούουν στον Διάβολο: Στην τρίτη κατηγορία υπάγονται οι κακόβουλοι άνθρωποι που
η ψυχή και τα αυτιά τους είναι κλειστά στην χριστιανική πίστη. Υπακούουν μόνο
στις επιθυμίες του διαβόλου όπως
χαρακτηριστικά έπραξε ο Ιούδας.
Τα οφέλη των
εορτών στις 3 κατηγορίες των ανθρώπων: Σύμφωνα με το Άγιο Ευαγγέλιο, όσοι είναι
καλοπροαίρετοι στις ιερές διδαχές είναι μακάριοι και ευλογημένοι. Για αυτό το
λόγο γίνονται και οι εορτές προς τιμή Αγίων ή γεγονότων της ζωής του Κυρίου. Οι
χριστιανοί δεν πρέπει να απουσιάζουν από τις θρησκευτικές γιορτές αλλά οφείλουν
να συμμετέχουν με ταπεινότητα. Όσοι αποκαλούνται όμως χριστιανοί αλλά
περιπαίζουν τα Θεία λόγω του ότι ανήκουν στην τρίτη κατηγορία, είναι ορθό να
απουσιάζουν από τις εορτές γιατί δεν τελούνται για εκείνους. Μια τέτοια εορτή
είναι και της Κοίμησης της Θεοτόκου στην οποία η συμμετοχή των χριστιανών θα
τους προσφέρει πνευματικά δώρα και ψυχική αγαλλίαση.
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΗΣ
Τιμή στη
γιορτή της Παναγίας: Όλες
οι θρησκευτικές γιορτές είναι σημαντικές για τον χριστιανό και πρέπει να
μετέχει. Οι Δεσποτικές γιορτές όμως έχουν ιδιαίτερη σημασία και τιμώνται με
βασιλικό τρόπο. Η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ανήκει σε αυτή την
κατηγορία και τιμάται με ιδιαίτερο τρόπο. Οι χριστιανοί χαίρονται και
δοξολογούν την Θεοτόκο που είναι βασίλισσα των Ουρανών.
Τα ονόματα
της Θεοτόκου: Στην
μακρά ιστορία των χριστιανικών χρόνων η μορφή της Παναγίας έχει αναφερθεί
πολλές φορές με διάφορα ονόματα. Παρακάτω καταγράφονται τα ονόματα αυτά και η
πηγή πληροφόρησης:
Βάτος(Προφήτης
Μωυσής)
Ράβδος(Προφήτης
Ησαΐας)
Ρίζα(Ιεσσαί)
Αγία Γη(Μωυσής,
Δαβίδ)
Παρθένος Μαριάμ(Δαβίδ)
Θαιμάν(Αββακούμ)
Όρος(Δανιήλ)
Ελαία(Δαβίδ)
Κιβωτός(Δαβίδ,
Ησαΐας)
Πύλη(Ιεζεκιήλ)
Σιών(Δαβίδ)
Μήτηρ(Δαβίδ)
Φορείο(Άσμα
Ασμάτων)
Κλίνη(Άσμα
Ασμάτων)
Κεφαλή(Ιεζεκιήλ)
Βιβλίο(Ησαΐας)
Τόμος(Ησαΐας)
Λαβίδα(Δαβίδ)
Παρθένος(Δαβίδ)
Προφήτις(Δαβίδ)
Πλησίον(Άσμα
Ασμάτων)
Νύμφη(Βίβλος)
Αδελφή(Βίβλος)
Κήπος(Βίβλος)
Θυγάτηρ(Δαβίδ)
Μεμνηστευμένη(Ευαγγελιστής Λουκάς)
Νεφέλη(Ησαΐας)
Όραση(Ιεζεκιήλ)
Ήλεκτρο(Ιεζεκιήλ)
Αλλοίωση(Δαβίδ)
Ημέρα και Νύχτα(Δαβίδ)
Ουρανός(Δαβίδ)
Ανατολή(Δαβίδ)
Δύση(Δαβίδ)
Ήλιος(Δαβίδ)
Πόλις(Δαβίδ)
Πλίνθος(Ιεζεκιήλ)
Τόπος(Πατριάρχης
Ιακώβ, Ιεζεκιήλ, Δαβίδ)
Πόκος(Δαβίδ)
Γυνή(Κατά
Λουκά Ευαγγέλιο, Απόστολος Παύλος)
Μακαρία(Κατά
Λουκά Ευαγγέλιο)
Μαριάμ(Κατά
Λουκά Ευαγγέλιο)
Το νόημα της
Κοίμησης: Η
Κοίμηση της Θεοτόκου είναι εξίσου σημαντική με τον Ευαγγελισμό. Αποτελούν και
σηματοδοτούν την έναρξη(Ευαγγελισμός) και το τέλος(Κοίμηση) του σχεδίου του
Θεού για την σωτηρία των ανθρώπων μέσω της Ενανθρώπισης του Υιού Του. Για
πολλούς πιστούς η ημέρα της Κοίμησης είναι μέρα θλίψης. Θα έπρεπε όμως να είναι
μέρα ευφροσύνης γιατί η Θεοτόκος με την μετάστασή της στον Ουρανό μετέβη σε
κατάσταση αφθαρσίας. Επίσης, κατά την παρουσία της στη γη την γνώριζαν μόνο
όσοι ήταν κοντά της και εκείνους ευλογούσε. Με την ανάληψή της όμως έγινε
βοηθός όλων των ανθρώπων καθώς τους επιτηρεί από ψηλά.
Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ο Γαβριήλ, αγγελιοφόρος
της Κοίμησης: Όταν
η Παναγία ήταν τριών ετών οι γονείς της την άφησαν στον Ναό όπου και έμεινε 12
χρόνια. Ένα έτος μετά, στην ηλικία των 16 ετών, γέννησε τον Ιησού και έζησε
μαζί του 32 χρόνια έως την ηλικία των 48 ετών. Στη συνέχεια έζησε άλλα 11
χρόνια όπου σε ηλικία 59 ετών κοιμήθηκε. Τρεις μέρες πριν την Κοίμησή της, ο
Αρχάγγελος Γαβριήλ ξαναπαρουσιάστηκε μπροστά της δίνοντάς της ένα κλαδί
φοινικιάς και την ενημέρωσε ότι ο Ιησούς θα παραλάβει σύντομα την αγία ψυχή
της. Η Μαρία, γνωρίζοντας το χρονικό περιθώριο των τριών ημερών που είχε, πήγε
πρώτα στο Όρος των Ελαιών και προσευχήθηκε στον Υιό της. Τότε έγινε ένα θαύμα.
Όλα τα δέντρα του βουνού έπεσαν και προσκύνησαν την Παναγία καθώς προχωρούσε
για να φτάσει στο σημείο όπου ανελήφθη ο Υιός της. Στη συνέχεια, πήγε στο σπίτι
της στη Γεσθημανή για να προετοιμαστεί για το ταξίδι της.
Η Παναγία
ενημερώνει τους Αποστόλους: Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι μαθητές είχαν
διασκορπιστεί σε διάφορα μέρη κηρύττοντας το λόγο Του. Ο Ιωάννης όμως λόγω του
ότι ο Ιησούς τον όρισε θετό γιο της Θεοτόκου και ο Πέτρος από την μεγάλη πίστη
του σε εκείνη, έμειναν κοντά της για να την προσέχουν και να την φροντίζουν.
Όταν έφτασε η μέρα της Κοίμησης ένα σύννεφο άρπαξε τους Αποστόλους την ώρα που
δίδασκαν και τους μετέφερε στο σπίτι της Μαρίας. Τότε, εκείνη τους ενημέρωσε
για το νέο που της έφερε ο Άγγελος.
Οι συμβουλές
της Παναγίας στους μαθητές: Λίγο πριν το θάνατό της η Παναγία αποχαιρέτησε
τους μαθητές και τους παρακάλεσε να μην θλίβονται ώστε να μην φύγει και εκείνη
λυπημένη. Τους έδωσε οδηγίες για τον ενταφιασμό της και μερικές τελευταίες
συμβουλές. Μεταξύ άλλων τους παρηγόρησε λέγοντάς τους ότι θα τους προστατεύει
από τον Ουρανό και θα μεσολαβεί στον Υιό της για οτιδήποτε θελήσουν. Τους
ζήτησε όμως να παραμείνουν ενωμένοι και αγαπημένοι μεταξύ τους. Έχουν τη εντολή
από τον Κύριο να διδάξουν τους ανθρώπους που δεν Τον γνωρίζουν αλλά οφείλουν να
παραμείνουν ταπεινοί και θαρραλέοι στις απειλές και στις δυσκολίες που θα
συναντήσουν. Η ανταμοιβή τους όμως θα είναι μια θέση στη Βασιλεία των Ουρανών,
δίπλα στον Κύριο.
Τα γεγονότα
της Κοίμησης: Όταν
έφτασε η προκαθορισμένη στιγμή, η Παναγία έκλεισε τα μάτια της και παρέδωσε το
πνεύμα της στον Υιό της. Του ζήτησε όμως να της επιτρέψει να δει τον Άδη, τον
τόπο που βασανίζονται οι πονηροί και κακόβουλοι άνθρωποι. Την ώρα λοιπόν που οι
Άγγελοι την συνόδευαν, ικανοποιώντας την επιθυμία ης, οι μαθητές μετέφεραν το
σώμα της προς την τελευταία της κατοικία στη γη. Ο Πέτρος, ο Ιωάννης ,ο Ιάκωβος
και ο Παύλος ανέλαβαν τη μεταφορά του αγίου σώματός της ενώ οι υπόλοιποι
Απόστολοι και οι Αρχιερείς συνόδευαν με ψαλμούς και προσευχές. Κάποιοι φθονεροί
Ιουδαίοι θέλησαν να προσβάλλουν την Θεοτόκο και προσπάθησαν να ρίξουν στο
έδαφος το σώμα της. Αμέσως τυφλώθηκαν και ο πιο τολμηρός που προσπάθησε να
αγγίξει το κρεββάτι με το σώμα της Παναγίας, ακρωτηριάστηκε από έναν Άγγελο.
Τότε οι Ιουδαίοι κατάλαβαν το θαύμα και ζήτησαν συγχώρεση μαζί με την
αποκατάσταση της υγείας τους. Με την βοήθεια της Παναγίας, οι αμαρτωλοί
θεραπεύτηκαν όταν οι Απόστολοι τους άγγιξαν με το κλαδί της φοινικιάς. Στη
συνέχεια οδήγησαν το σώμα της Μαρίας στον τάφο, την αποχαιρέτησε ο καθένας χωριστά
με εγκώμια και την ενταφίασαν.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ
ΚΟΙΜΗΣΗ
Η μετάβαση
της Θεοτόκου στον Ουρανό: Επί τρεις μέρες, μετά το θάνατο της Θεοτόκου, οι μαθητές
παρέμεναν δίπλα στον τάφο της. Την τρίτη μέρα, ένα σύννεφο μετέφερε και τον
Απόστολο Θωμά στον τόπο της ταφής της Παναγίας. Λίγο πριν φτάσει, αντίκρισε την
Μαρία να ανεβαίνει στον Ουρανό η οποία του έδωσε την αγία Ζώνη της. Όταν ο
Θωμάς συναντήθηκε με τους υπόλοιπους μαθητές, αρχικά εξέφρασε την δυσαρέσκεια
και το παράπονό του που δεν ήταν μέτοχος στο γεγονός της Κοίμησης. Στη
συνέχεια, εξέφρασε την επιθυμία του να δει το σώμα της Παναγίας. Όταν όμως
άνοιξαν τον τάφο είδαν ότι ήταν κενός και συνειδητοποίησαν πως η Μητέρα του
Θεού βρισκόταν πλέον μαζί με τον γιο της.
Η εμφάνιση
της Παναγίας στους μαθητές: Οι Απόστολοι μετά την Ανάληψη του Κυρίου είχαν
την συνήθεια, όταν έτρωγαν όλοι μαζί, να κόβουν ένα τετράγωνο κομμάτι από το
ψωμί και να το τοποθετούν στο τραπέζι. Μετά το τέλος του φαγητού ένας Απόστολος
έπαιρνε το ψωμί στα χέρια του, έλεγε μια παράκληση στον Κύριο, το έκοβε και το
έτρωγαν όλοι οι παρευρισκόμενοι μαθητές.
Το
ίδιο έκαναν και λίγες μέρες μετά τον θάνατο της Παναγίας. Την ώρα όμως που ο
Απόστολος έλεγε την παράκληση εμφανίστηκε η Παναγία μπροστά τους, ολόσωμη και
ολόλαμπρη και τους χαιρέτησε. Οι μαθητές κατάλαβαν τότε πως η Θεοτόκος ήταν
ζωντανή και ήταν κοντά στον Υιό της όπως τους είχε ενημερώσει προ του θανάτου
της.
Ο ΣΩΣΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ
ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΗΣ
Η συγκεκριμένη μέρα, η 15η Αυγούστου, είναι για τους
χριστιανούς χαρμόσυνη και πρέπει να εορτάζεται. Ο τρόπος του εορτασμού όμως
πρέπει να είναι συνετός και σύμφωνος με τα χριστιανικά ήθη. Η υπερκατανάλωση
φαγητού, η κατάχρηση αλκοόλ, τα πανηγύρια με ξέφρενους χορούς και τραγούδια
είναι εκδηλώσεις που υπαγορεύονται από τον διάβολο. Η Παναγία θέλει αγαθή
καρδιά και προσευχή γιατί είναι φύλακας προστάτης του πιστού από το κακό,
βοηθός σε κάθε δύσκολη στιγμή μας και μεσιτεύει στον Κύριο για την είσοδό μας
στην Αιώνια Βασιλεία.