ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ταξινόμηση: Τα δημιουργήματα του Θεού είναι τα επουράνια, τα επίγεια και τα καταχθόνια.

Οι κινήσεις τους: Τα δημιουργήματα του Θεού χαρακτηρίζονται από 6 κινήσεις. Μερικά έχουν και τις 6 ιδιότητες της κίνησης ενώ κάποια άλλα, μέρος τους.
• ΓΕΝΝΗΣΗ: Όλα τα δημιουργήματα του Θεού δεν προϋπήρχαν αλλά τα έπλασε ο Κύριος.
• ΦΘΟΡΑ: Μερικά κτίσματα φθείρονται και δεν είναι αναλλοίωτα
• ΑΥΞΗΣΗ: Τα πλάσματα από μικρά γίνονται μεγάλα
• ΜΕΙΩΣΗ: Τα πλάσματα από μεγάλα γίνονται μικρά.
• ΑΛΛΟΙΩΣΗ: Αλλάζουν κάποια χαρακτηριστικά.
• ΚΑΤΑ ΤΟΠΟ ΜΕΤΑΒΟΛΗ: Τα δημιουργήματα μετακινούνται από τόπο σε τόπο.

Τα επουράνια σώματα: Τα επουράνια σώματα διακρίνονται σε έμψυχα που είναι οι Άγγελοι και σε άψυχα που είναι ο ήλιος, η σελήνη, ο ουρανός και τα αστέρια.
ΑΓΓΕΛΟΙ: Οι Άγγελοι έχουν μόνο την γέννηση και την κατά τόπο μεταβολή γιατί πλάστηκαν από τον Κύριο και μετακινούνται συνεχώς μεταξύ ουρανού και γης. Δεν φθείρονται γιατί είναι αθάνατοι, ούτε αυξομειώνονται αλλά και ούτε αλλοιώνονται. Η μόνη εξαίρεση στην ιδιότητα της αλλοίωσης είναι η αλλαγή του Άγγελου σε Δαίμονα. Η αλλαγή αυτή δεν ήταν καθορισμένη από τον Θεό. Μόνοι τους οι Άγγελοι αλλοιώθηκαν και έγιναν δαίμονες αλλά πλέον δεν μπορούν να αλλοιωθούν με οποιοδήποτε τρόπο.
ΟΥΡΑΝΟΣ: Ο ουρανός έχει την γέννηση, την φθορά(σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Προφήτη Δαβίδ) και την κατά τόπο μεταβολή η οποία δεν γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο αλλά δικαιολογεί την εναλλαγή της ημέρας με την νύχτα. Ο ουρανός δεν αυξομειώνεται και οι αλλαγές που εμφανίζει συχνά στο χρώμα του οφείλονται στα σύννεφα και όχι σε πραγματική αλλοίωσή του.
ΗΛΙΟΣ-ΑΣΤΕΡΙΑ: Έχουν τη γέννηση, την φθορά και την κατά τόπο μεταβολή(η κίνησή τους από την Ανατολή στη Δύση). Δεν αυξομειώνονται ούτε αλλοιώνονται. Η μοναδική περίπτωση που μπορεί να θεωρηθεί ως αλλοίωση του ήλιου είναι η έκλειψή του. Αυτό όμως οφείλεται στην θέση του σε σχέση με τη σελήνη και όχι σε πραγματική αλλαγή του.
ΣΕΛΗΝΗ: Η Σελήνη έχει και τις 6 κινήσεις.

Τα επίγεια σώματα: Τα επίγεια σώματα διακρίνονται σε έμψυχα που είναι ο άνθρωπος και τα ζώα και σε άψυχα που είναι τα φυτά και τα δέντρα. Τα έμψυχα έχουν και τις 6 κινήσεις ενώ τα άψυχα έχουν 5. Η κατά τόπο μεταβολή τους λείπει λόγω του ότι δεν μπορούν να μετακινηθούν.

Τα καταχθόνια πλάσματα: Τα καταχθόνια πλάσματα είναι οι δαίμονες που αρχικά πλάστηκαν Άγγελοι αλλά από την κακή τους προαίρεση άλλαξαν σε όργανα του κακού. Όπως λοιπόν οι Άγγελοι έχουν και εκείνοι 2 κινήσεις: την γέννηση και την κατά τόπο μεταβολή.

Διαφορές Θεού-κτισμάτων: Ο Θεός δεν έχει καμία από τις κινήσεις των δημιουργημάτων Του για αυτό και καλείται ακίνητος. Τα πλάσματά Του όμως λόγω του ότι συμμετέχουν στις 6 κινήσεις, είτε σε όλες είτε σε μέρος τους, ονομάζονται κινητά. Η βασική διαφορά τους όμως είναι πως τα δημιουργήματα έχουν μια αρχή, την γέννηση, ενώ ο Θεός είναι άναρχος και ατελεύτητος. Δεν δημιουργήθηκε ούτε και έχει τέλος. Για αυτό το λόγο είναι Θεός και Βασιλιάς όλων των κτισμάτων.


Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 7 ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ

Η δημιουργία του κόσμου: Ο Θεός έπλασε τον κόσμο σε 6 ημέρες. Την πρώτη μέρα έκανε τον ουρανό, τη γη και το φως. Την δεύτερη ημέρα έκανε το στερέωμα.  Την τρίτη δημιουργήθηκαν τα φυτά και τα δέντρα. Την τέταρτη έγινε ο ήλιος, η σελήνη και τα αστέρια. Την πέμπτη πλάστηκαν τα ψάρια και τα ζώα της θάλασσας, τα θηρία και τα ερπετά της γης. Την έκτη ημέρα έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο και την έβδομη αναπαύτηκε. Η έβδομη ημέρα ονομάστηκε Σάββατο και την τιμούσαν ιδιαίτερα οι Εβραίοι. Το Σάββατο δεν εργάζονταν εις ανάμνηση της ανάπαυσης του Κυρίου.

Ιωβηλαίο: Οι Εβραίοι εκτός από την έβδομη μέρα τιμούσαν και τον τελευταίο χρόνο της επταετίας. Εκείνη την περίοδο που την ονόμαζαν Ιωβηλαίο άφηναν τα χωράφια τους ακαλλιέργητα και ελευθέρωναν τους σκλάβους τους.

Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος: Σύμφωνα με τον Προφήτη Ησαΐα, το Άγιο Πνεύμα έχει 7 χαρίσματα: σοφία, σύνεση, γνώση, ευσέβεια, ισχύ, βουλή και φόβο.

Τα δώρα του Αγίου Πνεύματος: Ο Απόστολος Παύλος ορίζει ότι το Άγιο Πνεύμα χαρίζει 7 δώρα: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πίστη, πραότητα και εγκράτεια.

Ο Κάιν: Τα αμαρτήματα του Κάιν με το φόνο του αδερφού του, Άβελ ήταν 7:
• Όργισε τον Θεό.
• Λύπησε τον πατέρα του.
• Άφησε τη μητέρα του χωρίς το παιδί της, τον Άβελ.
• Έκανε φόνο.
• Μόλυνε τη γη με το αίμα του δολοφονημένου.
• Είπε ψέματα στον Θεό για το πού βρισκόταν ο Άβελ.
• Αρνήθηκε τον Κύριο και τους κανόνες Του.
Η τιμωρία του Θεού στον Κάιν για το έγκλημα που διέπραξε ήταν επταπλή:
• Να αναστενάζει από τα βάσανα.
• Να τρέμει.
• Να καλλιεργεί τη γη για να επιβιώσει και να μην αποδίδει.
• Να είναι μισητός από όλους.
• Να μην λυτρώνεται γιατί κανένας δεν τον φόνευε.
• Να κρύβεται από τους ανθρώπους.
• Να είναι αποδιωγμένος από τον Θεό.

Τα τάγματα της Εκκλησίας: Ο Απόστολος Παύλος τα αριθμεί 7: Απόστολοι, Προφήτες, Διδάσκαλοι, Δυνάμεις, Χαρίσματα ιαμάτων, Αντιλήψεις και Κυβερνήσεις, Γένη γλωσσών.

Άλλα παραδείγματα:
• Οι γενεές: Από τον Αδάμ μέχρι τον Αβραάμ μεσολάβησαν 21(7επί 3) γενιές και από τον Αδάμ μέχρι τον Ιησού πέρασαν 77 γενιές.
• Τείχη Ιεριχούς: Με 7 σάλπιγγες έπεσαν τα τείχη της πόλης.
• Σκηνή του μαρτυρίου: 7 φώτα είχε η λυχνία στην σκηνή του μαρτυρίου.
• Αιχμαλωσία στην Αίγυπτο: 70 χρόνια ήταν οι Εβραίοι κάτω από τον ζυγό των Αιγύπτιων.
• Ο πολλαπλασιασμός των άρτων και των ψωμιών: Με 5 ψωμιά και 2 ψάρια ο Κύριος έδωσε τροφή σε 5.000 άτομα που είχαν συγκεντρωθεί για να Τον ακούσουν.


ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Η Πεντηκοστή των Εβραίων: Η Πεντηκοστή ήταν μια από τις τρεις μεγάλες γιορτές που είχαν σε 1 χρόνο.
• ΣΚΗΝΟΠΗΓΙΑ: Την γιόρταζαν στις 7 Σεπτεμβρίου προς ενθύμηση της εισόδου του Εβραϊκού έθνους στην Ιερουσαλήμ
• ΠΑΣΧΑ: Το γιόρταζαν για να θυμούνται την έξοδό τους από την Αίγυπτο και την απελευθέρωσή τους από την αιγυπτιακή αιχμαλωσία.
• ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ: Ήταν μια γιορτή 50(7 επί 7) μετά το Πάσχα. Δεν συμβόλιζε κάτι, απλά συνδεόταν με τον αριθμό 7.

Η Πεντηκοστή των Χριστιανών: Η Πεντηκοστή των Χριστιανών δεν σχετίζεται με την αντίστοιχη των Εβραίων εννοιολογικά. Την Πεντηκοστή γιορτάζεται το θαυμαστό γεγονός της καθόδου του Αγίου Πνεύματος και της φώτισης των 12 Αποστόλων. Απλά συνέπεσε χρονικά να συμβεί την ημέρα του εορτασμού της Πεντηκοστής των Εβραίων. Ο Κύριος θέλοντας να λυτρώσει το τελειότερο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, από το βάρος της αμαρτίας ενσαρκώθηκε μέσω της Παρθένου. Έμεινε με την μητέρα Του τριάντα χρόνια και όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου βαπτίστηκε και ξεκίνησε το έργο Του. Τον ακολουθούσαν πολλοί όμως μόνο 70 ήταν οι πιο διαλεκτοί και από εκείνους, 12 έγιναν οι πιστοί μαθητές Του. Ήταν όμως άνθρωποι αγράμματοι και αν και πίστευαν στις διδασκαλίες του Ιησού πολλές δεν μπορούσαν να τις καταλάβουν. Μετά την Ανάστασή Του, ο Ιησούς παρουσιάστηκε μπροστά τους και τους θύμισε τα λόγια Του, ότι θα πορευτούν σε όλα τα μέρη της γης και θα διδάξουν σε όλα τα έθνη την αλήθεια Του. Στη συνέχεια τους οδήγησε στο Όρος των Ελαιών όπου τους έδωσε την εντολή να πάνε στην Ιερουσαλήμ. Εκεί θα τους έστελνε το Άγιο Πνεύμα. Πράγματι, την ημέρα που οι Εβραίοι γιόρταζαν την Πεντηκοστή και είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος στην Ιερουσαλήμ έγινε ένα θαύμα. Ακούστηκε μια μεγάλη βροντή και το πλήθος είδε 12 πύρινες γλώσσες να κατεβαίνουν από τον ουρανό και να κάθονται πάνω στα κεφάλια των Αποστόλων. Τότε εκείνοι άρχισαν να μιλούν στις γλώσσες που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων που ήταν συγκεντρωμένοι στην Ιερουσαλήμ. Όσοι γνώριζαν την γλώσσα άκουγαν τα λόγια των Αποστόλων. Οι υπόλοιποι όμως πίστευαν πως οι μαθητές βρίσκονταν σε κατάσταση μέθης. Ο Απόστολος Πέτρος όμως ανέλαβε να δώσει εξηγήσεις. Είπε στο πλήθος πως τα γεγονότα της συγκεκριμένης ημέρας επιβεβαίωσαν την προφητεία του Ιωήλ. Εκείνη την ημέρα πολλοί  παρευρισκόμενοι πίστεψαν στον Κύριο.

Σύγκριση Βαβέλ- Πεντηκοστής: Σε δύο περιπτώσεις συνέβη η ξαφνική εμφάνιση της πολυγλωσσίας: Στον πύργο της Βαβέλ και στην Πεντηκοστή. Οι διαφορές όμως ήταν πολλές και σημαντικές.
• ΒΑΒΕΛ: Την εποχή του Φαλέκ, οι άνθρωποι αποφάσισαν να κτίσουν έναν ψηλό πύργο στην περιοχή του Σεναάρ. Ο Θεός όμως τους έκανε να μιλούν μεταξύ τους με διαφορετικές γλώσσες και έτσι δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν για να ολοκληρώσουν τον πύργο. Επειδή όμως ήταν άνθρωποι ασεβείς, εξόργισαν τον Θεό που τους τιμώρησε και τους σκόρπισε σε διάφορα μέρη της γης.
• ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ: Εκείνη την ημέρα, ο Θεός φώτισε ευσεβείς ανθρώπους που ήταν οι Απόστολοι για να κηρύξουν τον λόγο Του παντού στη γη. Το Άγιο Πνεύμα τους χάρισε την ιδιότητα της πολυγλωσσομάθειας για να διδάξουν και να ενώσουν στην χριστιανική πίστη πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους.



ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

Οι ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος:
• Άναρχο: Δεν έχει αρχή.
• Αόρατο: Κανείς δεν μπορεί να το δει.
• Αχώρητο: Κανένας τόπος δεν μπορεί να το χωρέσει.
• Αναλλοίωτο: Δεν έχει αλλάξει ποτέ.
• Άποιον: Δεν έχει ποσότητα.
• Άποσο: Δεν έχει διαστάσεις(μήκος, πλάτος κλπ).
• Άνειδο: Δεν έχει άλλο είδος ή ομοίωμα.
• Άναφες: Κανείς δεν μπορεί να το πιάσει.
• Αυτοκίνητο: Κινείται μόνο του.
• Αεικίνητο: Κινείται συνέχεια και πάντα μέσα στον χρόνο.
• Αυτεξούσιο: Δεν έχει αφέντη.
• Αυτοδύναμο: Έχει δική του δύναμη.
• Παντοδύναμο: Όλα τα μπορεί, ως Θεός που είναι. Δίνει ζωή και φως γιατί το ίδιο είναι ζωή και φως.
• Αγαθό: Είναι η ρίζα και αρχή της αγαθότητας.
• Είναι πνεύμα σοφίας, σύνεσης, γνώσης, ευσέβειας, βουλής, ισχύος και φόβου. Από αυτό γνωρίζεται ο Πατέρας και δοξάζεται ο Υιός.

Οι εμφανίσεις του Αγίου Πνεύματος: Το Άγιο Πνεύμα μέσω της δράσης του παρουσιάστηκε στους Αγγέλους, στους  Προφήτες και στους Αποστόλους. Τους Αγγέλους τους δημιούργησε και τους εξουσιοδότησε να κινούνται παντού εκτελώντας τις εντολές Του. Οι προφήτες έλαβαν από το Πνεύμα την ικανότητα να προλέγουν τα μέλλοντα που σχετίζονται με τον Κύριο. Στους μαθητές εμφανίστηκε τρεις φορές δίνοντας την εντολή να συνεχίσουν το έργο Του στον κόσμο.
Οι εμφανίσεις του Αγίου Πνεύματος ήταν 3: Η πρώτη, στον Ιορδάνη ποταμό κατά την βάπτιση του Κυρίου. Η δεύτερη, στο όρος Θαβώρ κατά την μεταμόρφωση του Ιησού. Η τρίτη, στην Πεντηκοστή όπου κάθισε στα κεφάλια των Αποστόλων.
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: Το Άγιο Πνεύμα κάθισε επειδή είναι Θεός και βασιλιάς. Προτίμησε το κεφάλι γιατί είναι το ηγεμονικό μέρος του σώματος. Πήρε την μορφή φωτιάς γιατί είναι φως και μοιράστηκε για να δείξει τα χαρίσματα που έδωσε στους Αποστόλους.

Οι ενέργειες του Αγίου Πνεύματος:
1. ΟΙ ΒΟΣΚΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ: Ο Δαβίδ έβοσκε πρόβατα και ο Αμώς γίδια. Έγιναν όμως Προφήτες με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
2. ΟΙ ΝΕΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΡΙΤΕΣ: Ο Δανιήλ ήταν νέος όμως με την φώτιση του Θεού έγινε Προφήτης και έκρινε και καταδίκαζε τους γέροντες και τους προφήτες.
3. ΟΙ ΨΑΡΑΔΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ: Ο Πέτρος, ο Ιωάννης και οι υπόλοιποι μαθητές από απλοί ψαράδες έγιναν Απόστολοι.
4. Ο ΤΕΛΩΝΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ο Ματθαίος ήταν τελώνης. Με την αγάπη του Θεού όμως έγινε Απόστολος.
5. ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ: Ο Παύλος ήταν σκληρός διώκτης του χριστιανισμού και των μαθητών Του. Έγινε όμως ευσεβής και ένας από τους πιο πιστούς Αποστόλους.
6. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ: Ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων και τους εκλεκτούς τους ορίζει ως κληρονόμους της βασιλείας Του.
7. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ: Το έργο και τα θαύματα των Αποστόλων, οι λόγοι των Πατέρων, το έργο των Αγίων και ο αγώνας των μαρτύρων στηρίζονταν στην βοήθεια του Αγίου Πνεύματος.
8. ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ: Ο Θεός έκανε πολλά θαύματα. Ανέστησε νεκρούς, θεράπευσε ασθενείς και βοήθησε πλανεμένους να βρουν την αλήθεια.
9. ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΤΟΥ: Άνθρωποι αγράμματοι και αμαθείς δέχτηκαν την φώτιση του Αγίου Πνεύματος και απέκτησαν γνώση και ικανότητα να εκτελούν το θεάρεστο έργο που τους ανέθεσε ο Κύριος.

Η χρήση του ονόματος «Πνεύμα»:
• ΑΓΓΕΛΟΣ: Ο Προφήτης Δαβίδ αναφέρει πως ο Πλάστης δημιούργησε τους Αγγέλους ως πνεύματα.
• ΔΑΙΜΟΝΑΣ: Στο Άγιο Ευαγγέλιο αναφέρεται πως ο Κύριος αποκάλεσε ως πνεύμα τον δαίμονα που είχε κυριεύσει έναν άνθρωπο και τον πρόσταξε να τον ελευθερώσει.
• ΑΝΕΜΟΣ: Αναφέρεται στο βιβλίο του Προφήτη Ιωνά ότι ο άνεμος ως πνεύμα ανατάραξε τη θάλασσα με εντολή του Κυρίου.
• Η ΨΥΧΗ: Το λέει ο Προφήτης Δαβίδ. Η ψυχή του ανθρώπου ως πνεύμα αφήνει το κορμί στη γη και οδεύει προς τον Ουρανό.
• ΝΟΥΣ: Ο ίδιος ο Ιησούς το αναφέρει στην Σαμαρίτιδα. Ο Θεός είναι νους, άυλος και εκείνοι που Τον πιστεύουν πρέπει να Τον προσκυνούν με νου καθαρό.
• Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ: Αναφορά του Προφήτη Ησαΐα.
• ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ: Το αναφέρει ο Απόστολος Παύλος.
• Η ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Ο Προφήτης Ησαΐας μιλά για την γνώση της αλήθειας που μέσω του Αγίου Πνεύματος απέκτησαν οι πλανεμένοι άνθρωποι.
• Η ΖΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ: Ο σοφός Σολομώντας αναφέρει ότι όλα τα όντα έχουν μια ζωή που προέρχεται από τον Δημιουργό.

Το Άγιο Πνεύμα στην Παλαιά Διαθήκη: Στο βιβλίο Αριθμοί περιγράφεται το συγκεκριμένο γεγονός που συνέβη κατά την διάρκεια της πορείας των Εβραίων στην έρημο μετά την έξοδο από την Αίγυπτο. Οι Εβραίοι είχαν δυσανασχετήσει με το μάννα και αναζητούσαν άλλη τροφή. Φέρονταν μάλιστα αχάριστα και αναπολούσαν το φαγητό που έτρωγαν στην Αίγυπτο. Ο Μωυσής, αγανακτισμένος, ζήτησε από τον Θεό να δώσει μια λύση μιας και εκείνος αδυνατούσε πλέον να τους διοικήσει. Τότε, ο Κύριος του ζήτησε να συγκεντρώσει τους 70 πιο εκλεκτούς γραμματισμένους του λαού στην σκηνή του μαρτυρίου. Εκεί, ο Θεός θα έπαιρνε από το πνεύμα της σοφίας του Μωυσή και θα το μοίραζε στους 70 γέροντες ώστε να μπορούν να τον βοηθήσουν στην διακυβέρνηση του λαού. Επίσης, τον ενημέρωσε πως από την επόμενη ημέρα ο λαός Του θα έτρωγε καθημερινά κρέας.
Πράγματι, ο Μωυσής επέλεξε 70 άτομα στα οποία ο Θεός τους χάρισε το πνεύμα της σοφίας.

Το Άγιο Πνεύμα στην Καινή Διαθήκη: Όταν το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε στην Πεντηκοστή ήταν η τρίτη ώρα της ημέρας. Ο λόγος ήταν για να διευκρινιστεί ο συμβολισμός του αριθμού 3. Η Αγία Τριάδα είναι τρεις υποστάσεις σε μια όμως φύση.
Η επιλογή όμως της ημέρας της Πεντηκοστής δεν ήταν τυχαία. Την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν συγκεντρωμένοι πολλοί λαοί στην Ιερουσαλήμ. Έτσι το θαύμα και η πρώτη διδασκαλία των Αποστόλων θα γίνονταν γνωστά σε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και η διάδοση τους ταχεία. Έτσι, όταν οι Απόστολοι αρχίζοντας το έργο τους πήγαιναν σε διάφορα μέρη, οι κάτοικοί τους θα τους γνώριζαν λόγω του θαύματος της Πεντηκοστής και η διδασκαλία τους θα έβρισκε πρόσφορο έδαφος.
Η επιλογή, επίσης, του τόπου που έγινε η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος δεν ήταν πάλι τυχαία. Λόγω της εορτής είχαν συγκεντρωθεί πολλοί λαοί στην Ιερουσαλήμ για να παρακολουθήσουν το εθιμοτυπικό. Δεν ήταν όλοι Εβραίοι αλλά λαοί που είχαν αιχμαλωτιστεί και διέμεναν στην ευρύτερη περιοχή.