ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ουσία της αντιπαράθεσης γύρω από το θέμα των αμβλώσεων είναι το εξής ερώτημα: ¨Πότε αρχίζει η ζωή;¨
Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι αρχίζει με την σύλληψη, άλλοι με τον τοκετό, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η ανθρώπινη ζωή ξεκινά την 24η -25η εβδομάδα ενδομήτριας ανάπτυξης, όταν το έμβρυο είναι σε θέση να επιβιώσει εκτός της μήτρας.
Σε αυτό το ερώτημα η επιστήμη μέχρι τώρα αδυνατεί να δώσει μια οριστική απάντηση και καταφεύγει στην μελέτη της εμβρυικής συμπεριφοράς προκειμένου να οριοθετήσει την χρονική στιγμή της έναρξης της ανθρώπινης ζωής. Αντίθετα η θέση της χριστιανικής πίστης είναι ξεκάθαρη: ¨Η ζωή αρχίζει με την σύλληψη¨.
ΕΜΒΡΥΙΚΗ ΖΩΗ
ΣΤΑΔΙΑ ΕΜΒΡΥΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
1η εβδομάδα: Πολλαπλασιασμός των κυττάρων του εμβρύου και εγκατάσταση του στην μήτρα.
2η εβδομάδα: Το έμβρυο έχει δικό του αίμα, διαφορετικό από της μητέρας του.
3η εβδομάδα: Σχηματισμός κεφαλιού, πνευμόνων, στομάχου, εντέρου, νεφρών, σπονδυλικής στήλης. Το ήπαρ είναι σε θέση να παράγει αίμα και η καρδιά λειτουργεί με κανονικό ρυθμό.
4η εβδομάδα: Εμφάνιση άνω και κάτω άκρων εμβρύου και συγχρονισμός της καρδιακής του λειτουργίας με την αντίστοιχη της μητέρας του.
5η εβδομάδα: Το κεφάλι, ο θώρακας και η κοιλιά είναι ευδιάκριτα. Το έμβρυο αποκτά μάτια, μύτη και αυτιά, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται και το κέντρο του λόγου στον εγκέφαλο. Οι καρδιακοί εμβρυικοί παλμοί καταγράφονται σε καρδιογράφο.
6η εβδομάδα: Τα δάχτυλα των άκρων είναι ευδιάκριτα. Η εγκεφαλική λειτουργία παρακολουθείται από ηλεκτροεγκεφαλογράφο.
7η εβδομάδα: Ο εγκέφαλος του εμβρύου είναι τελειοποιημένος και του δίνει την δυνατότητα να αισθάνεται και να αντιδρά στα ερεθίσματα. Απόκτηση δακτυλικών αποτυπωμάτων.
3ος μήνας κύησης: Το έμβρυο έχει όλα του τα όργανα που λειτουργούν φυσιολογικά. Υπάρχει φυσική άσκηση και κινητικότητα: Κίνηση άκρων, σύλληψη αντικειμένων, πιπίλισμα δακτύλου, αναπήδηση στο αμνιακό υγρό. Εμφάνιση μαλλιών και νυχιών. Ύπαρξη εμβρυικής συμπεριφοράς: Αίσθηση πόνου, επηρεασμός ψυχικής διάθεσης από εξωτερικά ερεθίσματα, προσαρμογή ύπνου εμβρύου με τον αντίστοιχο της μητέρας του.
Συνοψίζοντας λοιπόν, γίνεται σαφές πως η διαδικασία της οργανογένεσης αρχίζει πολύ νωρίς, σχεδόν ταυτόχρονα με την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στην μήτρα. Αν και δομικά και λειτουργικά τα εμβρυικά όργανα είναι σε πρωτόγονη κατάσταση, εντούτοις είναι υπαρκτά από πολύ νωρίς.
Αυτό από μόνο του στοιχειοθετεί την ύπαρξη ενός πλήρους αναγνωρίσιμου ανθρώπινου όντος που λίγο αργότερα κατά την διάρκεια της ενδομήτριας ζωής του αποκτά και προσωπικότητα.
ΕΜΒΡΥΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Ύπνος: Ένα έμβρυο το 90%-95% της μέρας του κοιμάται. Μερικές από αυτές τις ώρες κάνει βαθύ ύπνο, άλλες ύπνο τύπου REM κατά την διάρκεια του οποίου κινεί τα μάτια του όπως ένας ενήλικας και κάποιες ώρες τις περνά σε μια μη διευκρινισμένη κατάσταση που οφείλεται στην ανωριμότητα του εμβρυικού εγκεφάλου. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι το έμβρυο ονειρεύεται.
Κινητικότητα: Ένα ανθρώπινο έμβρυο είτε ξύπνιο, είτε κοιμισμένο, κινείται 50 φορές την μέρα, τεντώνοντας τον λαιμό του, κινώντας κεφάλι, πρόσωπο και άκρα και εξερευνώντας το περιβάλλον του μέσω της αφής.
Γεύση: Από την 13η -15η εβδομάδα, οι αισθητήρες γεύσης του εμβρύου μοιάζουν με αυτούς των ενηλίκων και πιθανόν να αναγνωρίζουν τις οσμές διαφόρων ουσιών της διατροφής της μητέρας του, μέσω του αμνιακού υγρού.
Ακοή: Έχει αποδειχτεί μέσω μαρτυριών πολλών εγκύων, ότι τα έμβρυα αντιλαμβάνονται δυνατούς θορύβους(όπως εξάτμιση αυτοκινήτου, κλείσιμο πόρτας) και αντιδρούν με τίναγμα. Επίσης οι ήχοι που ακούν επηρεάζουν την εμβρυική καρδιακή συχνότητα.
Μάθηση: Μελέτες πολλών ψυχολόγων απέδειξαν ότι το έμβρυο έχει απομνημονεύσει την φωνή της μητέρας του και τις ιστορίες που του διαβάζει στην διάρκεια της ενδομήτριας ζωής και τα προτιμά μετά τον τοκετό.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
ΛΟΓΟΙ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Το νεαρό της ηλικίας: Πολλές γυναίκες που μένουν έγκυες σε μικρή ηλικία καταφεύγουν στην έκτρωση καθώς αδυνατούν να αναθρέψουν ένα παιδί, προφασιζόμενες τους εξείς λόγους: απροθυμία να γίνουν μητέρες, οικονομικά προβλήματα, προτεραιότητα σπουδών, κοινωνικός περίγυρος.
Ο αντίλογος όμως υποστηρίζει ότι οι γυναίκες αυτές δεν έμειναν έγκυες παρά τη θέληση τους, αλλά είχαν επίγνωση των πράξεων, των επιλογών αλλά και των συνεπειών τους, όπως και των τρόπων της αντισύλληψης. Επιπλέον δεν μπορεί ένα αθώο βρέφος να πληρώνει την ανευθυνότητα και την έλλειψη εγκράτειας της μητέρας του.
Το έμβρυο είναι καρπός πράξης βιασμού ή αιμομιξίας: Ούτε αυτό το γεγονός δικαιολογεί την έκτρωση γιατί το αγέννητο παιδί δεν φταίει για τα εγκλήματα του πατέρα του. Επιπλέον η γυναίκα δεν προφυλάσσεται ψυχολογικά με την έκτρωση, καθώς τα ψυχικά νοσήματα που εμφανίζονται ως συνέπεια βιασμού δεν αντιμετωπίζονται με την διακοπή της κύησης.
Το παιδί μπορεί να έχει ανίατη ασθένεια ή αναπηρία: Το κάθε παιδί είτε είναι υγιές είτε όχι, έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ζωή και όποιος το παραβιάζει αντιμετωπίζει τον νόμο. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση ενός ασθενούς εμβρύου, το οποίο λόγω της κατάστασης του δικαιούται ακόμα μεγαλύτερη φροντίδα από τους γονείς του και όχι καταδίκη. Επιπλέον η σωματική αναπηρία δεν αποκλείει την λαμπρή επιστημονική καριέρα ούτε την κατάκτηση της αγιότητας.
Είναι προτιμότερο σε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη να γίνει έκτρωση παρά να γεννηθεί ένα παιδί που θα μεγαλώσει σε μια οικογένεια χωρίς αγάπη: Η απάντηση σε αυτό το παράλογο επιχείρημα είναι πως ο φόνος δεν είναι προτιμότερος από την κακομεταχείριση. Αναμφίβολα και τα δύο είναι παράνομες ενέργειες, η αφαίρεση της ζωής όμως είναι μεγάλο αμάρτημα χωρίς ελαφρυντικά. Επιπλέον είναι γεγονός πως πολλά παιδιά-θύματα κακοποίησης εξελίχτηκαν σε εξαίρετους, ενάρετους και άγιους ανθρώπους.
ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
1. Απόξεση με αναρρόφηση: Είσοδος στην μήτρα σωλήνα μεγάλης απορροφητικής ικανότητας και τμηματική απορρόφηση του εμβρύου. Είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος και διαρκεί περίπου 20 λεπτά.
2. Μέθοδος Mifepristone-Methotrexate: Έγχυση της αντίστοιχης χημικής ουσίας που αχρηστεύει τον πλακούντα, με συνέπεια τον θάνατο του εμβρύου.
3. Έκτρωση με άλας: Έγχυση μέσω βελόνας διαλύματος άλατος στο αμνιακό υγρό που περιβάλλει το έμβρυο,με αποτέλεσμα κάψιμο των πνευμόνων και του δέρματος του.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
1. Σωματικά προβλήματα: Μόλυνση, ρήξη τραχήλου, πυελική φλεγμονή, εγκαύματα, διάτρηση μήτρας, κίνδυνος στείρωσης, αυξημένη πιθανότητα μελλοντικών εξωμήτριων κυήσεων ή προβληματικών τοκετών, θάνατος.
2. Ψυχικές διαταραχές: Μετατραυματική αγχώδης διαταραχή, μελαγχολία, τύψεις, προβλήματα συμπεριφοράς, διαταραχές διατροφής.
ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Η έκτρωση παρ’ όλες τις προσπάθειες των φεμινιστικών και διαφόρων άλλων οργανώσεων να την εμφανίσουν ως μια απλή γυναικολογική επέμβαση που αποτελεί προσωπική επιλογή και αναφαίρετο δικαίωμα της εγκύου, είναι ένας φόνος που σχετίζεται με την μαγεία και τον αποκρυφισμό. Η ανθρωποθυσία παιδιών αποτελούσε συνηθισμένη τακτική στους αρχαίους προηγμένους πολιτισμούς και δυστυχώς αναβιώνει και στις μέρες μας, αποτελώντας θρησκευτική τελετή. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά παραδείγματα ανθρωποθυσιών στην παγκόσμια ιστορία:
ΚΑΡΘΑΓΕΝΗ: Η Καρθαγένη υπήρξε πρωτεύουσα της Φοινικικής αυτοκρατορίας που κατοικείτο από ένα λαό πολιτισμικά προηγμένο. Οι θρησκευτικές τους όμως αντιλήψεις τους επέβαλαν την λατρεία ενός αιμοδιψούς θεού, του Μολώχ, ο οποίος απαιτούσε τη θυσία εμβρύων προκειμένου να τους χαρίσει καλή σοδειά και ευμάρεια. Πράγματι η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε πολλές χιλιάδες πήλινα δοχεία που περιείχαν λείψανα αγέννητων εμβρύων, νεογέννητων βρεφών και παιδιών ηλικίας 2 ετών, τα οποία θανατώθηκαν σε ένα τεράστιο καμίνι. Ο Θεός όμως έκρινε την Καρθαγένη. Τα Ρωμαϊκά στρατεύματα την κατέλαβαν και κατέστρεψαν ολόκληρο τον πολιτισμό της, αποδεικνύοντας πως ο Θεός δεν εμπαίζεται.
ΑΖΤΕΚΟΙ: Οι Αζτέκοι είχαν αναπτύξει έναν πολύ σημαντικό πολιτισμό στο Μεξικό. Εντούτοις ήταν στοιχείο της θρησκευτικής τους κουλτούρας η ανθρωποθυσία. Έως το 1500μ.Χ (χρονολογία αποίκισης των Ισπανών στο Μεξικό), οι Αζτέκοι είχαν δολοφονήσει παγκοσμίως τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων στους θεούς τους. Αυτό έλαβε τέλος με την κυριαρχία των Ισπανών, οι οποίοι γκρέμισαν τους ειδωλολατρικούς ναούς και έκτισαν έναν καθεδρικό στη θέση τους.
ΙΝΔΙΑ: Οι Ινδοί, πιστοί στην Κάλι, την θεά του θανάτου και του σκότους, ικανοποιούν τις απαιτήσεις της σε ανθρώπινη σάρκα και τελούν ακόμα και σήμερα πολλές ανθρωποθυσίες.
ΦΥΛΕΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΥΡΩΠΗΣ: Οι Κέλτικες και οι Βόρειες Γερμανικές φυλές καθώς και οι πρόγονοι των Αγγλικών, Γερμανικών και Σκανδιναβικών λαών, υπήρξαν βάρβαροι και παγανιστές ειδωλολάτρες, οι οποίοι θυσίαζαν τους οικείους τους στους θεούς. Αυτό απέδειξαν πολλά ευρήματα ανθρώπινων σκελετών που εντοπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Βορείου Ευρώπης. Τα θύματα είχαν κοινά τραύματα και ίδιο τρόπο θανάτου που περιελάμβανε χτυπήματα με ρόπαλα, στραγγαλισμό και εγκατάλειψη των πτωμάτων σε έλη και βάλτους.
ΙΣΡΑΗΛ: Οι αρχαίοι Ισραηλίτες παραβαίνοντας τις οδηγίες του Θεού, άρχισαν να λατρεύουν σκοτεινές θεότητες των ειδωλολατρών(Βαάλ, Μολώχ, Ασηράχ, Ασταρώθ) και να εκτελούν τις διαταγές τους. Έτσι επιδόθηκαν στην σεξουαλική ασυδοσία που τους οδήγησε σε αμαρτήματα ασυγχώρητα, όπως την ανθρωποθυσία των βρεφών και την μαγεία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις μέρες μας, όπου οι εκτρώσεις αποτελούν τον σύγχρονο τρόπο των ανθρωποθυσιών και γίνονται για την κάλυψη της σεξουαλικής ανηθικότητας.
ΓΑΛΛΙΑ: Στην Γαλλική αυτοκρατορική αυλή του 17ου αιώνα επί βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου, έδρασε ένα από τα πιο ειδεχθή κυκλώματα μαγείας , εμπορίας και ανθρωποθυσίας βρεφών. Μια μάγισσα, η Λα Βουαζέν, υπό τις εντολές μιας ερωμένης του βασιλιά, της Μαντάμ Μοντεσπάν, αγόραζε βρέφη από ζητιάνες και πόρνες και τα θυσίαζε σε σατανικές τελετές. Τα βρέφη, θύματα εκτρώσεων προφανώς, σφάζονταν στην κυριολεξία και ρίχνονταν στη συνέχεια σε πύρινο φούρνο. Περίπου 2500 αθώες ψυχές βρήκαν φρικτό θάνατο στο όνομα της λατρείας του Σατανά.
ΝΑΖΙΣΤΕΣ: Η ναζιστική πίστη στην Αρεία φυλή και στην ιδέα της ευγονικής που συνοδεύτηκε από χιλιάδες εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, είχε την ρίζα της στον παγανισμό και τον αποκρυφισμό. Στενοί συνεργάτες του Χίτλερ όπως ο Μπόρμαν, ο Λούτεντορφ και ο Χίμλερ ήταν μέλη μιας αποκρυφιστικής ομάδας, της εταιρίας Έντα η οποία αντιμαχόταν τον Χριστιανισμό και πίστευε στις παγανιστικές θεότητες της Νορβηγικής και Γερμανικής μυθολογίας. Πίστευαν πως το αίμα των εξαφανισμένων Αρείων θεανθρώπων συνέχιζε να υπάρχει μόνο στους Γερμανούς και για αυτό προέβησαν σε ενέργειες για την εξαφάνιση των γενετικά ατελών φυλών και την παραγωγή Γερμανών Αρείων ανθρώπων. Πρακτικά συνέβησαν πολλά όπως: *Στείρωση Γερμανών με διανοητικές ή σωματικές ασθένειες * Απαγόρευση γάμου σε άτομα με κληρονομικές ασθένειες * Νομιμοποίηση εκτρώσεων στους μη Αρείους
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ:
1. Wicca: Στην δεκαετία του 1930, ο ανθρωπολόγος Τζέραλντ Γκάρνερ ανακάλυψε στην Αγγλία μια ενεργό συνάθροιση μαγισσών. Έκτοτε ασχολήθηκε εκτεταμένα με την μαγεία, μυήθηκε στους κόλπους της και έγινε ένας από τους θεμελιωτές της μαγείας Wicca, που γρήγορα εξαπλώθηκε και στην Αμερική. Ο όρος Wicca είναι Αγγλικής ρίζας και υποδηλώνει άντρες και γυναίκες μύστες της μαγείας και του Νεοπαγανισμού. Η θρησκευτική τους ιδεολογία έχει επιρροές από τους Κέλτες και τους Σκανδιναβικούς λαούς της προχριστιανικής εποχής και εστιάζεται στην λατρεία διαφόρων θεοτήτων. Οι θρησκευτικές τους τελετές είναι συντονισμένες με τις φάσεις της σελήνης και απευθύνονται στον Παγανιστικό Κερασφόρο Θεό ο οποίος απαιτεί σπονδές ανθρωπίνου αίματος. Επιπλέον η σεξουαλική ασυδοσία(πορνεία, μοιχεία, ομοφυλοφιλία) όπως και η ανθρωποθυσία εμβρύων και η έκτρωση είναι καθημερινά αποδεκτά γεγονότα που τα προστάζει η θρησκευτική τους πίστη. Εις το όνομα της λατρείας των θεών τους και κυρίως της Άρτεμης έχουν νομιμοποιήσει στην συνείδηση και στην ζωή τους τις αμβλώσεις. Μάλιστα σχετίζονται άμεσα και με την εταιρία WRCF που προστατεύει το ¨δικαίωμα¨ των γυναικών στην έκτρωση.
2. ΘΣΔΑ: Θρησκευτικός συνασπισμός για το δικαίωμα της άμβλωσης. Η οργάνωση αυτή είναι ένας σκληροπυρηνικός υποστηρικτής των κρατικά επιδοτούμενων εκτρώσεων και του νομοθετικού διατάγματος για την ελευθερία επιλογής της έκτρωσης. Αντιπροσωπεύει όμως πολλές θρησκευτικές ομάδες όπως τους Πρεσβυτεριανούς, Επισκοπελιανούς, Λουθηριανούς, Εβραίους, Ουμανιστές και Ουνιταριανούς, οι οποίοι δείχνουν ηθική ελαστικότητα και συναινούν στο αμάρτημα του φόνου.
Η ουσία της αντιπαράθεσης γύρω από το θέμα των αμβλώσεων είναι το εξής ερώτημα: ¨Πότε αρχίζει η ζωή;¨
Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι αρχίζει με την σύλληψη, άλλοι με τον τοκετό, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η ανθρώπινη ζωή ξεκινά την 24η -25η εβδομάδα ενδομήτριας ανάπτυξης, όταν το έμβρυο είναι σε θέση να επιβιώσει εκτός της μήτρας.
Σε αυτό το ερώτημα η επιστήμη μέχρι τώρα αδυνατεί να δώσει μια οριστική απάντηση και καταφεύγει στην μελέτη της εμβρυικής συμπεριφοράς προκειμένου να οριοθετήσει την χρονική στιγμή της έναρξης της ανθρώπινης ζωής. Αντίθετα η θέση της χριστιανικής πίστης είναι ξεκάθαρη: ¨Η ζωή αρχίζει με την σύλληψη¨.
ΕΜΒΡΥΙΚΗ ΖΩΗ
ΣΤΑΔΙΑ ΕΜΒΡΥΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
1η εβδομάδα: Πολλαπλασιασμός των κυττάρων του εμβρύου και εγκατάσταση του στην μήτρα.
2η εβδομάδα: Το έμβρυο έχει δικό του αίμα, διαφορετικό από της μητέρας του.
3η εβδομάδα: Σχηματισμός κεφαλιού, πνευμόνων, στομάχου, εντέρου, νεφρών, σπονδυλικής στήλης. Το ήπαρ είναι σε θέση να παράγει αίμα και η καρδιά λειτουργεί με κανονικό ρυθμό.
4η εβδομάδα: Εμφάνιση άνω και κάτω άκρων εμβρύου και συγχρονισμός της καρδιακής του λειτουργίας με την αντίστοιχη της μητέρας του.
5η εβδομάδα: Το κεφάλι, ο θώρακας και η κοιλιά είναι ευδιάκριτα. Το έμβρυο αποκτά μάτια, μύτη και αυτιά, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται και το κέντρο του λόγου στον εγκέφαλο. Οι καρδιακοί εμβρυικοί παλμοί καταγράφονται σε καρδιογράφο.
6η εβδομάδα: Τα δάχτυλα των άκρων είναι ευδιάκριτα. Η εγκεφαλική λειτουργία παρακολουθείται από ηλεκτροεγκεφαλογράφο.
7η εβδομάδα: Ο εγκέφαλος του εμβρύου είναι τελειοποιημένος και του δίνει την δυνατότητα να αισθάνεται και να αντιδρά στα ερεθίσματα. Απόκτηση δακτυλικών αποτυπωμάτων.
3ος μήνας κύησης: Το έμβρυο έχει όλα του τα όργανα που λειτουργούν φυσιολογικά. Υπάρχει φυσική άσκηση και κινητικότητα: Κίνηση άκρων, σύλληψη αντικειμένων, πιπίλισμα δακτύλου, αναπήδηση στο αμνιακό υγρό. Εμφάνιση μαλλιών και νυχιών. Ύπαρξη εμβρυικής συμπεριφοράς: Αίσθηση πόνου, επηρεασμός ψυχικής διάθεσης από εξωτερικά ερεθίσματα, προσαρμογή ύπνου εμβρύου με τον αντίστοιχο της μητέρας του.
Συνοψίζοντας λοιπόν, γίνεται σαφές πως η διαδικασία της οργανογένεσης αρχίζει πολύ νωρίς, σχεδόν ταυτόχρονα με την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στην μήτρα. Αν και δομικά και λειτουργικά τα εμβρυικά όργανα είναι σε πρωτόγονη κατάσταση, εντούτοις είναι υπαρκτά από πολύ νωρίς.
Αυτό από μόνο του στοιχειοθετεί την ύπαρξη ενός πλήρους αναγνωρίσιμου ανθρώπινου όντος που λίγο αργότερα κατά την διάρκεια της ενδομήτριας ζωής του αποκτά και προσωπικότητα.
ΕΜΒΡΥΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Ύπνος: Ένα έμβρυο το 90%-95% της μέρας του κοιμάται. Μερικές από αυτές τις ώρες κάνει βαθύ ύπνο, άλλες ύπνο τύπου REM κατά την διάρκεια του οποίου κινεί τα μάτια του όπως ένας ενήλικας και κάποιες ώρες τις περνά σε μια μη διευκρινισμένη κατάσταση που οφείλεται στην ανωριμότητα του εμβρυικού εγκεφάλου. Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι το έμβρυο ονειρεύεται.
Κινητικότητα: Ένα ανθρώπινο έμβρυο είτε ξύπνιο, είτε κοιμισμένο, κινείται 50 φορές την μέρα, τεντώνοντας τον λαιμό του, κινώντας κεφάλι, πρόσωπο και άκρα και εξερευνώντας το περιβάλλον του μέσω της αφής.
Γεύση: Από την 13η -15η εβδομάδα, οι αισθητήρες γεύσης του εμβρύου μοιάζουν με αυτούς των ενηλίκων και πιθανόν να αναγνωρίζουν τις οσμές διαφόρων ουσιών της διατροφής της μητέρας του, μέσω του αμνιακού υγρού.
Ακοή: Έχει αποδειχτεί μέσω μαρτυριών πολλών εγκύων, ότι τα έμβρυα αντιλαμβάνονται δυνατούς θορύβους(όπως εξάτμιση αυτοκινήτου, κλείσιμο πόρτας) και αντιδρούν με τίναγμα. Επίσης οι ήχοι που ακούν επηρεάζουν την εμβρυική καρδιακή συχνότητα.
Μάθηση: Μελέτες πολλών ψυχολόγων απέδειξαν ότι το έμβρυο έχει απομνημονεύσει την φωνή της μητέρας του και τις ιστορίες που του διαβάζει στην διάρκεια της ενδομήτριας ζωής και τα προτιμά μετά τον τοκετό.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
ΛΟΓΟΙ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Το νεαρό της ηλικίας: Πολλές γυναίκες που μένουν έγκυες σε μικρή ηλικία καταφεύγουν στην έκτρωση καθώς αδυνατούν να αναθρέψουν ένα παιδί, προφασιζόμενες τους εξείς λόγους: απροθυμία να γίνουν μητέρες, οικονομικά προβλήματα, προτεραιότητα σπουδών, κοινωνικός περίγυρος.
Ο αντίλογος όμως υποστηρίζει ότι οι γυναίκες αυτές δεν έμειναν έγκυες παρά τη θέληση τους, αλλά είχαν επίγνωση των πράξεων, των επιλογών αλλά και των συνεπειών τους, όπως και των τρόπων της αντισύλληψης. Επιπλέον δεν μπορεί ένα αθώο βρέφος να πληρώνει την ανευθυνότητα και την έλλειψη εγκράτειας της μητέρας του.
Το έμβρυο είναι καρπός πράξης βιασμού ή αιμομιξίας: Ούτε αυτό το γεγονός δικαιολογεί την έκτρωση γιατί το αγέννητο παιδί δεν φταίει για τα εγκλήματα του πατέρα του. Επιπλέον η γυναίκα δεν προφυλάσσεται ψυχολογικά με την έκτρωση, καθώς τα ψυχικά νοσήματα που εμφανίζονται ως συνέπεια βιασμού δεν αντιμετωπίζονται με την διακοπή της κύησης.
Το παιδί μπορεί να έχει ανίατη ασθένεια ή αναπηρία: Το κάθε παιδί είτε είναι υγιές είτε όχι, έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ζωή και όποιος το παραβιάζει αντιμετωπίζει τον νόμο. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση ενός ασθενούς εμβρύου, το οποίο λόγω της κατάστασης του δικαιούται ακόμα μεγαλύτερη φροντίδα από τους γονείς του και όχι καταδίκη. Επιπλέον η σωματική αναπηρία δεν αποκλείει την λαμπρή επιστημονική καριέρα ούτε την κατάκτηση της αγιότητας.
Είναι προτιμότερο σε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη να γίνει έκτρωση παρά να γεννηθεί ένα παιδί που θα μεγαλώσει σε μια οικογένεια χωρίς αγάπη: Η απάντηση σε αυτό το παράλογο επιχείρημα είναι πως ο φόνος δεν είναι προτιμότερος από την κακομεταχείριση. Αναμφίβολα και τα δύο είναι παράνομες ενέργειες, η αφαίρεση της ζωής όμως είναι μεγάλο αμάρτημα χωρίς ελαφρυντικά. Επιπλέον είναι γεγονός πως πολλά παιδιά-θύματα κακοποίησης εξελίχτηκαν σε εξαίρετους, ενάρετους και άγιους ανθρώπους.
ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
1. Απόξεση με αναρρόφηση: Είσοδος στην μήτρα σωλήνα μεγάλης απορροφητικής ικανότητας και τμηματική απορρόφηση του εμβρύου. Είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος και διαρκεί περίπου 20 λεπτά.
2. Μέθοδος Mifepristone-Methotrexate: Έγχυση της αντίστοιχης χημικής ουσίας που αχρηστεύει τον πλακούντα, με συνέπεια τον θάνατο του εμβρύου.
3. Έκτρωση με άλας: Έγχυση μέσω βελόνας διαλύματος άλατος στο αμνιακό υγρό που περιβάλλει το έμβρυο,με αποτέλεσμα κάψιμο των πνευμόνων και του δέρματος του.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
1. Σωματικά προβλήματα: Μόλυνση, ρήξη τραχήλου, πυελική φλεγμονή, εγκαύματα, διάτρηση μήτρας, κίνδυνος στείρωσης, αυξημένη πιθανότητα μελλοντικών εξωμήτριων κυήσεων ή προβληματικών τοκετών, θάνατος.
2. Ψυχικές διαταραχές: Μετατραυματική αγχώδης διαταραχή, μελαγχολία, τύψεις, προβλήματα συμπεριφοράς, διαταραχές διατροφής.
ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Η έκτρωση παρ’ όλες τις προσπάθειες των φεμινιστικών και διαφόρων άλλων οργανώσεων να την εμφανίσουν ως μια απλή γυναικολογική επέμβαση που αποτελεί προσωπική επιλογή και αναφαίρετο δικαίωμα της εγκύου, είναι ένας φόνος που σχετίζεται με την μαγεία και τον αποκρυφισμό. Η ανθρωποθυσία παιδιών αποτελούσε συνηθισμένη τακτική στους αρχαίους προηγμένους πολιτισμούς και δυστυχώς αναβιώνει και στις μέρες μας, αποτελώντας θρησκευτική τελετή. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά παραδείγματα ανθρωποθυσιών στην παγκόσμια ιστορία:
ΚΑΡΘΑΓΕΝΗ: Η Καρθαγένη υπήρξε πρωτεύουσα της Φοινικικής αυτοκρατορίας που κατοικείτο από ένα λαό πολιτισμικά προηγμένο. Οι θρησκευτικές τους όμως αντιλήψεις τους επέβαλαν την λατρεία ενός αιμοδιψούς θεού, του Μολώχ, ο οποίος απαιτούσε τη θυσία εμβρύων προκειμένου να τους χαρίσει καλή σοδειά και ευμάρεια. Πράγματι η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε πολλές χιλιάδες πήλινα δοχεία που περιείχαν λείψανα αγέννητων εμβρύων, νεογέννητων βρεφών και παιδιών ηλικίας 2 ετών, τα οποία θανατώθηκαν σε ένα τεράστιο καμίνι. Ο Θεός όμως έκρινε την Καρθαγένη. Τα Ρωμαϊκά στρατεύματα την κατέλαβαν και κατέστρεψαν ολόκληρο τον πολιτισμό της, αποδεικνύοντας πως ο Θεός δεν εμπαίζεται.
ΑΖΤΕΚΟΙ: Οι Αζτέκοι είχαν αναπτύξει έναν πολύ σημαντικό πολιτισμό στο Μεξικό. Εντούτοις ήταν στοιχείο της θρησκευτικής τους κουλτούρας η ανθρωποθυσία. Έως το 1500μ.Χ (χρονολογία αποίκισης των Ισπανών στο Μεξικό), οι Αζτέκοι είχαν δολοφονήσει παγκοσμίως τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων στους θεούς τους. Αυτό έλαβε τέλος με την κυριαρχία των Ισπανών, οι οποίοι γκρέμισαν τους ειδωλολατρικούς ναούς και έκτισαν έναν καθεδρικό στη θέση τους.
ΙΝΔΙΑ: Οι Ινδοί, πιστοί στην Κάλι, την θεά του θανάτου και του σκότους, ικανοποιούν τις απαιτήσεις της σε ανθρώπινη σάρκα και τελούν ακόμα και σήμερα πολλές ανθρωποθυσίες.
ΦΥΛΕΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΥΡΩΠΗΣ: Οι Κέλτικες και οι Βόρειες Γερμανικές φυλές καθώς και οι πρόγονοι των Αγγλικών, Γερμανικών και Σκανδιναβικών λαών, υπήρξαν βάρβαροι και παγανιστές ειδωλολάτρες, οι οποίοι θυσίαζαν τους οικείους τους στους θεούς. Αυτό απέδειξαν πολλά ευρήματα ανθρώπινων σκελετών που εντοπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Βορείου Ευρώπης. Τα θύματα είχαν κοινά τραύματα και ίδιο τρόπο θανάτου που περιελάμβανε χτυπήματα με ρόπαλα, στραγγαλισμό και εγκατάλειψη των πτωμάτων σε έλη και βάλτους.
ΙΣΡΑΗΛ: Οι αρχαίοι Ισραηλίτες παραβαίνοντας τις οδηγίες του Θεού, άρχισαν να λατρεύουν σκοτεινές θεότητες των ειδωλολατρών(Βαάλ, Μολώχ, Ασηράχ, Ασταρώθ) και να εκτελούν τις διαταγές τους. Έτσι επιδόθηκαν στην σεξουαλική ασυδοσία που τους οδήγησε σε αμαρτήματα ασυγχώρητα, όπως την ανθρωποθυσία των βρεφών και την μαγεία. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις μέρες μας, όπου οι εκτρώσεις αποτελούν τον σύγχρονο τρόπο των ανθρωποθυσιών και γίνονται για την κάλυψη της σεξουαλικής ανηθικότητας.
ΓΑΛΛΙΑ: Στην Γαλλική αυτοκρατορική αυλή του 17ου αιώνα επί βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου, έδρασε ένα από τα πιο ειδεχθή κυκλώματα μαγείας , εμπορίας και ανθρωποθυσίας βρεφών. Μια μάγισσα, η Λα Βουαζέν, υπό τις εντολές μιας ερωμένης του βασιλιά, της Μαντάμ Μοντεσπάν, αγόραζε βρέφη από ζητιάνες και πόρνες και τα θυσίαζε σε σατανικές τελετές. Τα βρέφη, θύματα εκτρώσεων προφανώς, σφάζονταν στην κυριολεξία και ρίχνονταν στη συνέχεια σε πύρινο φούρνο. Περίπου 2500 αθώες ψυχές βρήκαν φρικτό θάνατο στο όνομα της λατρείας του Σατανά.
ΝΑΖΙΣΤΕΣ: Η ναζιστική πίστη στην Αρεία φυλή και στην ιδέα της ευγονικής που συνοδεύτηκε από χιλιάδες εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, είχε την ρίζα της στον παγανισμό και τον αποκρυφισμό. Στενοί συνεργάτες του Χίτλερ όπως ο Μπόρμαν, ο Λούτεντορφ και ο Χίμλερ ήταν μέλη μιας αποκρυφιστικής ομάδας, της εταιρίας Έντα η οποία αντιμαχόταν τον Χριστιανισμό και πίστευε στις παγανιστικές θεότητες της Νορβηγικής και Γερμανικής μυθολογίας. Πίστευαν πως το αίμα των εξαφανισμένων Αρείων θεανθρώπων συνέχιζε να υπάρχει μόνο στους Γερμανούς και για αυτό προέβησαν σε ενέργειες για την εξαφάνιση των γενετικά ατελών φυλών και την παραγωγή Γερμανών Αρείων ανθρώπων. Πρακτικά συνέβησαν πολλά όπως: *Στείρωση Γερμανών με διανοητικές ή σωματικές ασθένειες * Απαγόρευση γάμου σε άτομα με κληρονομικές ασθένειες * Νομιμοποίηση εκτρώσεων στους μη Αρείους
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ:
1. Wicca: Στην δεκαετία του 1930, ο ανθρωπολόγος Τζέραλντ Γκάρνερ ανακάλυψε στην Αγγλία μια ενεργό συνάθροιση μαγισσών. Έκτοτε ασχολήθηκε εκτεταμένα με την μαγεία, μυήθηκε στους κόλπους της και έγινε ένας από τους θεμελιωτές της μαγείας Wicca, που γρήγορα εξαπλώθηκε και στην Αμερική. Ο όρος Wicca είναι Αγγλικής ρίζας και υποδηλώνει άντρες και γυναίκες μύστες της μαγείας και του Νεοπαγανισμού. Η θρησκευτική τους ιδεολογία έχει επιρροές από τους Κέλτες και τους Σκανδιναβικούς λαούς της προχριστιανικής εποχής και εστιάζεται στην λατρεία διαφόρων θεοτήτων. Οι θρησκευτικές τους τελετές είναι συντονισμένες με τις φάσεις της σελήνης και απευθύνονται στον Παγανιστικό Κερασφόρο Θεό ο οποίος απαιτεί σπονδές ανθρωπίνου αίματος. Επιπλέον η σεξουαλική ασυδοσία(πορνεία, μοιχεία, ομοφυλοφιλία) όπως και η ανθρωποθυσία εμβρύων και η έκτρωση είναι καθημερινά αποδεκτά γεγονότα που τα προστάζει η θρησκευτική τους πίστη. Εις το όνομα της λατρείας των θεών τους και κυρίως της Άρτεμης έχουν νομιμοποιήσει στην συνείδηση και στην ζωή τους τις αμβλώσεις. Μάλιστα σχετίζονται άμεσα και με την εταιρία WRCF που προστατεύει το ¨δικαίωμα¨ των γυναικών στην έκτρωση.
2. ΘΣΔΑ: Θρησκευτικός συνασπισμός για το δικαίωμα της άμβλωσης. Η οργάνωση αυτή είναι ένας σκληροπυρηνικός υποστηρικτής των κρατικά επιδοτούμενων εκτρώσεων και του νομοθετικού διατάγματος για την ελευθερία επιλογής της έκτρωσης. Αντιπροσωπεύει όμως πολλές θρησκευτικές ομάδες όπως τους Πρεσβυτεριανούς, Επισκοπελιανούς, Λουθηριανούς, Εβραίους, Ουμανιστές και Ουνιταριανούς, οι οποίοι δείχνουν ηθική ελαστικότητα και συναινούν στο αμάρτημα του φόνου.