ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Ποιος
είναι ο σκοπός τους: Τα
ΜΜΕ αποτελούν το όργανο μεγαλοσυνεταιρισμών και ανθρώπων που υπηρετούν την
παγκοσμιοποίηση. Με την χρήση της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, των περιοδικών,
της τέχνης και της θρησκείας, προβάλλουν, με το πρόσχημα της ψυχαγωγίας, τις
ιδέες του υστερο-μοντερνισμού, του σχετικισμού και του ουμανισμού.
Τι έχουν
επιτύχει: Σταδιακά
τα ΜΜΕ έχουν καταφέρει να απευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους απέναντι στην
χυδαιότητα της αμαρτίας και της διαφθοράς. Οι ανήθικες πράξεις και η βία έχουν
καθιερωθεί στο υποσυνείδητο του κόσμου ως είδος ψυχαγωγίας και πλέον δεν υπάρχουν αντιδράσεις διαμαρτυρίας.
Η στάση
του χριστιανού: Οι
χριστιανοί έχουν, λόγω τρόπου ζωής, συνηθίσει σε τηλεοπτικά θεάματα και
ραδιοφωνικά ακούσματα που κινούνται στα πλαίσια του ηθικού και φυσιολογικού.
Για αυτό και κάθε παρέκκλιση από το ηθικά αποδεκτό γίνεται εύκολα αντιληπτή.
Δυστυχώς όμως αυτό που κάποτε χαρακτηριζόταν ως ακατάλληλο, τώρα προβάλλεται σε
ώρες υψηλής τηλεθέασης για όλο το ηλικιακό φάσμα. Οι χριστιανοί όμως λόγω
«έμφυτης» εμπειρίας διακρίνουν το επιζήμιο και οφείλουν να το απορρίπτουν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η πρώτη
διαφήμιση και τα κοινά της με τις σύγχρονες: O πρώτος διαφημιστής στην ανθρώπινη ιστορία
ήταν ο Σατανάς που χρησιμοποίησε τρία δολώματα για να πείσει την Εύα: την
λαγνεία της σάρκας, την λαγνεία των οφθαλμών και την ανθρώπινη υπερηφάνεια.
Έκτοτε όλες οι διαφημιστικές εταιρίες κινούνται στα ίδια πρότυπα. Κάνουν χρήση
των αρχών και πεποιθήσεων ανήθικων και διεφθαρμένων κοινωνικών τάξεων,
μοντέρνων φιλοσοφικών νοοτροπιών και πολιτιστικών στοιχείων, για να πείσουν
τους καταναλωτές-θύματα. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα επιτυχημένο για τους
διαφημιστές, αφού καταφέρνουν μέσω ειδικά σχεδιασμένων σλόγκαν να επηρεάσουν το
κοινό.
Μέσα
επιρροής στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση: Οι διαφημιστικές εταιρίες επενδύουν πολλά
χρήματα για την έρευνα αγοράς και την μελέτη της ανθρώπινης ψυχολογίας. Έτσι
εντοπίζουν τον τρόπο με το οποίο θα κινητοποιήσουν τους καταναλωτές, για να
αγοράσουν. Με πετυχημένα σλόγκαν μιας μόνο φράσης ή σποτάκια διάρκειας λίγων
δευτερολέπτων καταφέρνουν να προσδώσουν στο διαφημιζόμενο προϊόν το κατάλληλο
κύρος και αύρα και να προκαλέσουν κάποια, διαφορετική κάθε φορά, ανθρώπινη
αδυναμία. Το τελικό αποτέλεσμα φυσικά είναι να μετατραπούν οι καταναλωτές σε
άτομα χωρίς κριτική παρατήρηση και να δέχονται αδιαμαρτύρητα την άθεη φιλοσοφία
που έντεχνα προβάλλουν τα ΜΜΕ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΣΛΟΓΚΑΝ
1. Just do it (Απλώς
κάνε το). Εταιρία NIKE: Ο άνθρωπος κάνει
ότι επιθυμεί, χωρίς έλεγχο των ορμέρφυτων και με την ανευθυνότητα ενός παιδιού
που αδιαφορεί για τις συνέπειες των πράξεων του.
2. The taste you deserve without the calories (Η γεύση που σας αξίζει, χωρίς τις
θερμίδες). Εμφιαλωμένο νερό: Οι
διαφημιστές προκειμένου να προωθήσουν το προϊόν, θωπεύουν την ανθρώπινη
εγωπάθεια. Έτσι προβάλλουν την αίσθηση του δικαιώματος που αποτελεί
ναρκισσιστικό χαρακτηριστικό μιας αδιάντροπης και εγωπαθούς κουλτούρας.
3. Have it your way (Ας
γίνει όπως το θέλεις εσύ). Εταιρία Burger King
4. Αφέσου στην απόλαυση. Πολλά προϊόντα
5. Εκεί που η γνώμη σας μετράει. Ραδιοφωνικοί σταθμοί για να παρακινήσουν τους ακροατές να
συμμετέχουν σε μετρήσεις ακροαματικότητας. Η αθρόα συμμετοχή βέβαια
μεταφράζεται σε κέρδος.
6. You be the judge (Εσύ
να είσαι ο κριτής). Κέτσαπ: Ο
άνθρωπος είναι ικανός να διακρίνει τα πάντα και να ορίσει μια πραγματικότητα,
σαν να είναι ένας μικρός θεός. Με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα ξεγέλασε και ο
Όφις την Εύα, κολακεύοντάς της, λέγοντας πως είναι ικανή να διακρίνει το καλό
και το κακό όπως ο Δημιουργός.
7. Πώς νιώθετε για το τάδε….. Πρόγραμμα ραδιοφωνικού σταθμού. Παρακινούν τους
ακροατές να συμπεριφέρονται με βάση το συναίσθημα και την επιθυμία και όχι με
την λογική.
8. Πώς γίνεται να είναι λάθος, όταν το νιώθω
τόσο σωστό;
Λόγια τραγουδιού.
9. Να είσαι ο εαυτός σου. Ελληνικά ριάλιτι, σήριαλ, κουτσομπολίστικες εκπομπές. Αυτό που
υπαινίσσεται η συγκεκριμένη προτροπή είναι να εκφράζει ελεύθερα ο κάθε άνθρωπος
τον χαρακτήρα του και μαζί τις ιδιαιτερότητες, αδυναμίες και διαστροφές του.
Ουσιαστικά προσπαθεί να απενοχοποιήσει την συνείδηση από τις ανήθικες και
ανέντιμες πράξεις, σκέψεις, επιθυμίες και προτρέπει να εκδηλώνεται ο άνθρωπος,
αδιαφορώντας για την επίδραση των ενεργειών του στο κοινωνικό σύνολο.
ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Χαρακτηριστικά
νεοπαγανιστών:
- Οι
νεοπαγανιστές είναι άτομα που δηλώνουν άθρησκα μεν, πνευματικά δε.
- Στην
πραγματικότητα πιστεύουν σε αρκετές θρησκείες που έχουν όμως ως κέντρο τον
ίδιο τον άνθρωπο, ως θεό.
- Δίνουν έναν
ασαφή ορισμό του Θεού και του Σύμπαντος σε αντίθεση με τους αρχαίους
παγανιστές. Εκείνοι πίστευαν σε θεούς που κυβερνούσαν τις διάφορες
εκφάνσεις της δημιουργίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Οι
νεοπαγανιστές ή ηθικοί σχετικιστές δεν έχουν θεούς. Θεωρούν τους εαυτούς
υπερβολικά φωτισμένα, έξυπνα και εξελιγμένα πνευματικά άτομα, σαν θεούς.
- Είναι λάτρεις
του οίνου, των ασμάτων και των γυναικών.
Πως
προωθούνται: Η
έλξη που ασκεί ο σύγχρονος παγανισμός οφείλεται στο ότι είναι ασαφής και
αμφιλεγόμενος και έτσι επιτρέπει στους υποστηρικτές του να δικαιολογούν την
οποιαδήποτε συμπεριφορά τους και να απορρίπτουν κάθε κριτική. Το επιχείρημά
τους είναι ότι ανήκουν σε ένα υψηλότερο πνευματικό επίπεδο από όλους τους
άλλους, που είναι παγιδευμένοι σε αρχαίους ηθικισμούς που δεν ισχύουν στην δική
μας σύγχρονη, προοδευμένη και διαφωτισμένη εποχή. Φυσικά αυτή η εποχή η
μοντέρνα, που αποτελεί προϊόν της Νέας Εποχής, και διαφημίζεται τόσο από τους
παγανιστές, προβάλλεται από τα ΜΜΕ με κάθε τρόπο.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΕΤΙΚΙΣΜΟ
- Δεν πρέπει να δείχνουμε ανοχή
στις απόψεις όλων
- Δεν μπορούμε να μιλάμε περί
αλήθειας: οι
σύγχρονοι φιλόσοφοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την
αλήθεια, μόνο μέρη της. Όμως πως είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ότι κάτι
είναι μέρος της αλήθειας, όταν αγνοούμε την ίδια την αλήθεια;
- Δεν πρέπει να γίνεται
συζήτηση περί προόδου: οι σχετικιστές
θεωρούν δογματικό να διδάσκεται ένας άνθρωπος ότι οφείλει να οδεύσει
προοδευτικά στη θεϊκή εικόνα, σύμφωνα με την οποία έχει δημιουργηθεί. Από
την άλλη, θεωρούν μη δογματικό να διδάσκεται το ίδιο άτομο ότι η κοινωνία
πρέπει να κάνει προόδους, προκειμένου όλα τα ανθρώπινα όντα να αποκτήσουν
προσωπική ολοκλήρωση (από την οποία φυσικά απουσιάζει το χριστιανικό
στοιχείο).
- Δεν μπορούμε να κρίνουμε
πολιτικά άτομα και οικονομικούς παράγοντες: Δεν έχουν το
δικαίωμα να κρίνουν οι μη πλούσιοι, με τις μεσοαστικές πουριτανικές ηθικές
αξίες, εκείνους που πλουτίζουν με τρόπο που οι υπόλοιποι αδυνατούν.
- Δεν μπορούμε να τιμωρήσουμε
κάτι «κακό»:
Το καλό και το κακό είναι αυτό-οριζόμενα. Κάθε άνθρωπος, με βάση την δική
του ηθική και συνείδηση, ορίζει το ορθό, αδιαφορώντας για τις συνέπειες
στο κοινωνικό σύνολο.
- Δεν έχει υπόσταση η έκφραση
«σε ευχαριστώ»:
Για τους σχετικιστές δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της ευγένειας-αγένειας.
Σημασία έχει η επιθυμία του ανθρώπου και η πραγμάτωσή της.
- Δεν μπορεί κάποιος να
ζητάει συγνώμη: Δεν
χρειάζεται να ζητήσει κανείς συγνώμη, γιατί τίποτα από όσα πράττει ένας
άνθρωπος δεν μπορεί να εκληφθεί ως προσβλητικό από κάποιον άλλο. Ακόμα και
αν μια ενέργεια προσβάλλει έναν συνάνθρωπό μας, είναι κάτι μηδαμινό που
αφορά μόνο τον θιγέντα. Τους υπόλοιπους δεν τους ενδιαφέρει.
- Δεν μπορούμε να
αναφερόμαστε σε δικαιώματα καταπιεσμένων ανθρώπων: Η έννοια
ισότητα είναι ένα ανούσιο καθεστώς, χωρίς αντικειμενικό νόημα. Συνεπώς τα
δικαιώματα δεν έχουν σημασία. Άρα δεν πρέπει να αποδεχόμαστε την ύπαρξη
μειονοτικών και καταπιεσμένων ομάδων που αυτοορίζονται ως «κατώτερες».
- Η ηθική δεν μπορεί να οριοθετηθεί: Το ηθικό
και το ορθό δεν μπορούν να βασιστούν στις αρχές που προάγουν το κοινό
καλό, την ειρήνη και την κοινωνική ισορροπία. Οι σχετικιστές επιθυμούν την
υποκειμενική έννοια της ηθικής.
- Απαγορεύεται να διατυπώνουμε την άποψη ότι υπάρχουν κοινωνίες που χρειάζεται να εξελιχτούν σε υψηλότερα επίπεδα διαβίωσης, νόμων, πολιτισμού και κοινωνικών προγραμμάτων: Η γυναικεία περιτομή, η εκπόρνευση των παιδιών, η δουλεία, η επιβολή του τρόμου και της γενοκτονίας, σύμφωνα με τους ουμανιστές, αποτελούν έγκυρες και νόμιμες εκφράσεις της ανθρώπινης φύσης και κουλτούρας. Για εκείνους, όλες οι κοινωνίες και οι νόμοι τους είναι εξίσου σωστές, για αυτό οι πολιτισμένες κοινωνίες δεν έχουν το δικαίωμα να κρίνουν ή να επιβάλλουν άλλες συνήθειες.
- Οι έπαινοι δεν έχουν πραγματικό νόημα: Παρέχουν απλά, μόνο μια ψευδαίσθηση ευχαρίστησης. Αυτό ισχυρίζονται οι σχετικιστές. Στην πραγματικότητα όμως δεν αποφεύγουν τον έπαινο….