ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ: ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ: ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

1. Από δοκιμή: Ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο για να δει αν Τον αγαπά και στις δύσκολες στιγμές εκτός από τις ευήμερες. Παράδειγμα, ο Ιώβ, ένας άνθρωπος δίκαιος, ελεήμων και αληθινός. Είχε 7 γιους, 3 κόρες και μεγάλη περιουσία που σε λίγες μέρες χάθηκαν και απέμεινε μόνο με την σύζυγό του. Έδειξε όμως υπομονή και πίστη στον Θεό και στους πειρασμούς που του έστειλε ο διάβολος, κατόπιν άδειας του Κυρίου. Δεν επηρεάστηκε από τα παράπονα της γυναίκας του και συνεχώς της έλεγε πως όφειλαν να δέχονται τα άσχημα με την ίδια ευχαρίστηση που απολάμβαναν τα αγαθά που τους παρείχε ο Θεός νωρίτερα.
2. Από παραχώρηση: Ο Θεός επιτρέπει να πειράζεται ένας άνθρωπος που έχει αμαρτήσει για να συνετιστεί και να διορθωθεί. Παράδειγμα, οι Εβραίοι που αιχμαλωτίστηκαν και υπέφεραν πολλά από τους Αιγύπτιους.
3. Από τελεία εγκατάλειψη: Ο Θεός αφήνει τον αμαρτωλό να βασανίζεται από τα μαρτύρια του δαίμονα γιατί αγνόησε κάθε ευκαιρία που του έδωσε για μετάνοια. Παράδειγμα, ο Ιούδας, ο μαθητής του Ιησού, ο οποίος έγινε αυτόχειρας υπό το βάρος της πίεσης που αισθανόταν.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

 Την εποχή που στην Ρώμη ήταν αυτοκράτορας ο Τραϊανός, στον Ρωμαϊκό στρατό υπήρχε ένας στρατηλάτης με το όνομα Πλακίδας. Ήταν ο πιο ικανός στρατιωτικός, γενναίος που προκαλούσε φόβο στους εχθρούς. Ήταν εύπορος με ευγενική καταγωγή και αρχαιολάτρης στο θρήσκευμα. Ήταν όμως δίκαιος, σώφρων και ελεήμων στους φτωχούς. Τα ίδια θεάρεστα ψυχικά χαρίσματα είχε η σύζυγός του, Τατιανή και τα δυο του αγόρια.

Ο ΠΛΑΚΙΔΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ

Μια μέρα και ενώ ήταν με τους στρατιώτες του για κυνήγι, ο Πλακίδας είδε ένα ελάφι και το καταδίωξε. Ξαφνικά ανάμεσα στα κέρατα του ζώου εμφανίστηκε ένας φωτεινός σταυρός με τον Ιησού τον Εσταυρωμένο ενώ συγχρόνως μια φωνή ακούστηκε, απευθυνόμενη στον Πλακίδα. Η φωνή ανέφερε την ταυτότητά της και τον λόγο της αποκάλυψης στον στρατηλάτη. Του είπε ότι είναι ο Δημιουργός των πάντων που ήρθε στη γη και θανατώθηκε για την σωτηρία των ανθρώπων. Επίσης παίνεψε τον Πλακίδα για την αγαθή του ψυχή και τα χριστιανικά του ήθη και τον συμβούλεψε να απαρνηθεί την ειδωλολατρία και να πιστέψει σε Εκείνον. Ο Πλακίδας δέχτηκε αμέσως τα λόγια του Κυρίου και Του ζήτησε να αποκαλύψει το θαύμα και στην οικογένειά του. Ο Κύριος δέχτηκε και τον συμβούλεψε να απευθυνθεί στον Αρχιερέα του τόπου του για να βαπτιστεί όλη η οικογένεια στο όνομα του Κυρίου.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΚΙΔΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Ο Πλακίδας μετά την αποκάλυψη του Κυρίου επέστρεψε στο σπίτι του όπου περιέγραψε στη γυναίκα του τα πάντα. Εκείνη του φανέρωσε πως το προηγούμενο βράδι είχε δει σε όνειρο τον Θεό και ζήτησε από τον άνδρα της να πάνε στον Αρχιερέα για να βαπτιστούν Χριστιανοί. Πράγματι, σύσσωμη η τετραμελής οικογένεια, το ίδιο βράδι, εμφανίστηκε στον Αρχιερέα και εξιστόρησε τα θαύματα. Βαπτίστηκαν Χριστιανοί, κοινώνησαν και έλαβαν τα εξής ονόματα: Ευστάθιος(ο Πλακίδας), Θεοπίστη(η Τατιανή), Αγάπιος(ο πρωτότοκος γιος), Θεόπιστος(ο δεύτερος γιος).

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΤΟΝ ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Το επόμενο πρωί, ο Ευστάθιος πήγε στον τόπο που είχε δει την οπτασία, γονάτισε και ομολόγησε στον Κύριο την πίστη του. Η φωνή του Θεού ακούστηκε τότε. Τον επαίνεσε αρχικά για την ομολογία της πίστης και την νίκη του απέναντι στον διάβολο. Τον προειδοποίησε όμως πως το κακό, ορμώμενο από ζήλεια, θα του φέρει πολλούς πειρασμούς και εμπόδια στη ζωή του. Θα πρέπει όμως να δείξει μεγάλη υπομονή, σαν νέος Ιώβ και να μην λυγίσει γιατί στο τέλος, αν αντέξει, θα στεφανωθεί στην Ουράνια Βασιλεία. Ο Ευστάθιος τότε ζήτησε δύναμη από τον Κύριο για να υπομείνει το μαρτύριο και αφού ενημέρωσε στη συνέχεια και την Θεοπίστη ευχήθηκαν μαζί να πραγματοποιηθεί το θέλημα του Θεού.

ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Λίγες μέρες μετά την βάπτιση του Ευσταθίου, μια λοιμώδης ασθένεια προκάλεσε το θάνατο των ζώων και των εργατών του και μερικοί ληστές, εκμεταλλευόμενοι την απουσία της οικογένειας από το σπίτι, το λεηλάτησαν χωρίς να αφήσουν το παραμικρό περιουσιακό στοιχείο. Η οικογένεια αποφάσισε να επισκεφτεί τα Ιεροσόλυμα αλλά στο δρόμο με το πλοίο, ο καπετάνιος θέλοντας να κρατήσει την Θεοπίστη δική του, ζήτησε από τον Ευστάθιο περισσότερα ναύλα. Εκείνος αδυνατούσε να τα πληρώσει και, υπό απειλή, ο καπετάνιος έδιωξε τον Ευστάθιο και τα παιδιά και κράτησε την Θεοπίστη.

Περίλυπος περπατούσε με τους γιους του μέχρι να βρει κάποιο τόπο να μείνουν, μέχρι που έφτασαν σε ένα ποτάμι. Επειδή το νερό ήταν βαθύ αποφάσισε να πάρει τα παιδιά στους ώμους του εναλλάξ για να τα περάσει στην αντίπερα όχθη. Όμως ένας λύκος και ένα λιοντάρι άρπαξαν τα παιδιά και εξαφανίστηκαν. Ο Ευστάθιος προσευχήθηκε στον Θεό να τον λυπηθεί περισσότερο από τον Ιώβ και να του δώσει την ψυχική δύναμη να αντέξει την σκληρή δοκιμασία. Έφτασε τελικά σε μια πόλη που είχε το όνομα Βηρυσσός και εκεί έζησε ως εργάτης αμπελιών για 15 χρόνια.

Στο μεταξύ, τα παιδιά του Ευσταθίου γλίτωσαν από τα αγρίμια γιατί τα έσωσαν χωρικοί της περιοχής και τα ανέθρεψαν σε χωριστά μέρη, αγνοώντας το ένα την ύπαρξη του άλλου. Η γυναίκα του από την άλλη, διατηρήθηκε αγνή καθώς ο καπετάνιος δεν την πείραξε και λίγες μέρες μετά την επιστροφή του μαζί της στον τόπο του, πέθανε.

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Κάποτε, ο αυτοκράτορας Τραϊανός, συλλογιζόμενος την ξαφνική απουσία του Ευσταθίου, θέλησε να τον βρει. Δυο στρατιώτες του και προσωπικοί φίλοι του Αγίου, ο Αντίοχος και ο Ακάκιος έφτασαν μετά από περιπλάνηση και στην Βηρυσσό όπου συνάντησαν τον στρατηλάτη τους. Η αναγνώριση έγινε με ιδιαίτερη συγκίνηση και ο Ευστάθιος, αναχωρώντας από την πόλη και επιστρέφοντας στην Ρώμη, τους διηγήθηκε την περιπέτειά του.

Στη συνάντησή του με τον αυτοκράτορα αποκάλυψε την χριστιανική του πίστη και όλα όσα υπέμεινε για τη χάρη του Κυρίου. Ο Τραϊανός τον όρισε πάλι στρατηλάτη και ο Ευστάθιος επέστρεψε στα παλιά του καθήκοντα.

Διέταξε να ανανεωθεί και να συμπληρωθεί το στράτευμα με ικανούς νέους από όλη την αυτοκρατορία και ως εκ θαύματος δήλωσαν συμμετοχή τα δυο του παιδιά τα οποία προσέλαβε στην προσωπική του φρουρά, αγνοώντας την ταυτότητά τους.

Κάποια περίοδο, πολεμώντας τους βαρβάρους, ο Ευστάθιος έφτασε και στον τόπο διαμονής της γυναίκας του και έστησε το αρχηγείο του στον κήπο του σπιτιού της. Αρχικά, κανένας από τους δυο δεν αναγνώρισε τον άλλο. Τα δυο αδέρφια όμως μια μέρα, συζητώντας στον κήπο της μητέρας τους, μίλησαν για τις προσωπικές τους ιστορίες και με δάκρυα στα μάτια αγκαλιάστηκαν αφού συνειδητοποίησαν ότι ήταν τα χαμένα για χρόνια αδέρφια. Η μητέρα τους άκουσε την συνομιλία και καθώς δεν πρόλαβε να τους αποκαλυφτεί, γιατί εκείνοι έφυγαν βιαστικά, παρουσιάστηκε στον Ευστάθιο. Η συζήτηση ήταν γεμάτη συγκίνηση αφού η Θεοπίστη αποκάλυψε την ταυτότητά της και τον ενημέρωσε για την τύχη των παιδιών τους. Στη συνέχεια, αφού ενημέρωσαν και τους γιους τους για την επανένωση της οικογένειας, γιόρτασε όλο το φουσάτο μαζί τις νίκες του στους εχθρούς και την οικογενειακή χαρά του στρατηλάτη τους.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Όταν η στρατιωτική επιχείρηση που είχε αναλάβει ο Ευστάθιος τελείωσε, επέστρεψε στην Ρώμη όπου βασίλευε ένας νέος αυτοκράτορας, ο Ανδριανός. Ο αυτοκράτορας δέχτηκε με ιδιαίτερες τιμές τον στρατηλάτη και διοργάνωσε τελετή με θυσία στον Απόλλωνα. Ο Ευστάθιος αρνήθηκε να το κάνει και ομολόγησε δημόσια, μπροστά στον Ανδριανό ότι πιστεύει στον Χριστό. Ο αυτοκράτορας αμέσως τον καθαίρεσε ενώπιον όλων και αφού είδε ότι δεν άγγιξε η ντροπή τον ευσεβή στρατιωτικό, διέταξε να οδηγήσουν όλη την οικογένεια ενώπιον ενός πεινασμένου λιονταριού. Το ζώο όμως, καθώς τους πλησίασε, έσκυψε το κεφάλι του, έκανε μεταβολή και έφυγε.

Οργισμένος ο Ανδριανός έδωσε διαταγή να τους ρίξουν σε φλεγόμενο καμίνι. Τότε η οικογένεια προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο και Εκείνος τους απάντησε πως θα τους ανταμείψει για όλα όσα υπέμειναν τόσα χρόνια. Πράγματ,ι άφησαν την τελευταία τους πνοή χωρίς όμως οι φλόγες να αγγίξουν καθόλου τα σώματά τους. Όταν τρεις μέρες αργότερα ο αυτοκράτορας με τη συνοδεία του πήγαν να δουν τους νεκρούς και τους βρήκαν ανέπαφους, τρομοκρατήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους πίστεψαν στο θαύμα και κάποιοι τολμηροί πήραν τα σώματα για να τα περιποιηθούν και να τα ενταφιάσουν.

Όταν αργότερα, αυτοκράτορας έγινε ο Μέγας Κωνσταντίνος κτίστηκε ένας ναός προς τιμή του Ευσταθίου και καθιερώθηκε η 20^η Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτασμού της μνήμης του.