Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Το αυτεξούσιο του ανθρώπου: Ο άνθρωπος
είναι αυτεξούσιος όπως ο Θεός. Κανείς δεν εξουσιάζει τον Θεό όπως κανείς δεν
μπορεί να επιβάλλει και να καθορίσει την γνώμη του ανθρώπου. Ο Κύριος έδωσε
στον άνθρωπο το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης. Ακόμα και στον Παράδεισο είχε
την πλήρη ελευθερία, ανεξάρτητα αν οι Πρωτόπλαστοι επέλεξαν τον δρόμο της
ματαιοδοξίας. Επιπλέον, ο Θεός δεν καταπιέζει τον άνθρωπο όταν επιλέγει τον
δύσκολο δρόμο της αρετής που οδηγεί στον Παράδεισο. Αντίθετα, ο διάβολος, αν
και προσφέρει την ασυδοσία, κατά βάση, καταδυναστεύει τον άνθρωπο ψυχικά και
τον καταδικάζει στην αιώνια κόλαση.
Η μικτή φύση του ανθρώπου: Ο άνθρωπος
έχει πλαστεί με διπλή φύση: την αισθητή και τη νοητή. Αισθητά είναι όλα όσα
αντιλαμβάνεται με τις αισθήσεις ενώ νοητά είναι όλα όσα επεξεργάζεται ο νους
του. Ο άνθρωπος πλάστηκε με σώμα και ψυχή. Το σώμα είναι υλικό και αισθητό ενώ
η ψυχή είναι νοητή καθώς αποτελεί ένα αόρατο και άυλο δώρο του Θεού.
Λόγω της διπλής του υπόστασης, ο άνθρωπος
αποτελεί το τέλειο δημιούργημα του Θεού, ανώτερο από όλα τα υπόλοιπα και
προορισμένος να παραμείνει άφθαρτος και αθάνατος. Ο Αδάμ όμως παράκουσε το
θέλημα του Κυρίου και καταδικάστηκε στην φθορά.
Ο σκοπός του υλικού θανάτου του ήταν διπλός.
Να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τον μόχθο και τις θλίψεις της γήινης ζωής και να
αποφευχθεί η διαιώνιση του κακού. Η ψυχή όμως δεν γνωρίζει τον θάνατο αλλά
παραμένει αναλλοίωτη αιώνια.
Τριπλή υπόσταση του ανθρώπου: Ο άνθρωπος
έχει τριπλή υπόσταση: νους, λόγος και πνεύμα. Όπως ακριβώς και η Αγία Τριάδα
που αποτελείται από τον Πατέρα που αντιπροσωπεύει τον Νου, τον Υιό που είναι ο
Λόγος και το Άγιο Πνεύμα που εκπροσωπεί το Πνεύμα. Μια άλλη ταύτιση είναι ότι
στον άνθρωπο, ο λόγος φανερώνει την θέληση του νου. Όταν ο άνθρωπος σκέπτεται
κάτι, ο λόγος το αποκαλύπτει. Όμοια και
στην Αγία Τριάδα έγινε κάτι ανάλογο στην ενσάρκωση του Κυρίου. Ο Πατέρας είχε
τη βούληση να σώσει το γένος των ανθρώπων και ο Υιός την υλοποίησε με την
ανθρώπινη υπόσταση που πήρε από την Παναγία.
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατά εικόνα και
ομοίωσή Του. Όμως το προπατορικό αμάρτημα και η αμαρτωλή ζωή των ανθρώπων,
διαμέσου των αιώνων, στέρησαν την ομοιότητα με τον Δημιουργό. Μόνο όσοι ζουν
σύμφωνα με τον νόμο του Θεού και έχουν τις αρετές της δικαιοσύνης και της
φιλευσπλαχνίας, όπως ο Κύριος, μπορούν να ομοιάζουν με Εκείνον.
Ο άνθρωπος από την αρχή της δημιουργίας του
φέρθηκε αχάριστα στον Θεό. Παράκουσε την εντολή Του, δοκιμάζοντας τον
απαγορευμένο καρπό, και επιπλέον δεν θέλησε να μετανοήσει για αυτή την ενέργεια
και να ζητήσει συγχώρεση. Απεναντίας, οι Πρωτόπλαστοι μετέφεραν τις ευθύνες της
αμαρτίας τους στο φίδι, ισχυριζόμενοι ότι τους παραπλάνησε.
Ο Κύριος λοιπόν τους τιμώρησε για την
αλαζονεία τους, εξορίζοντάς τους από τον Παράδεισο. Η αγάπη Του όμως ήταν
μεγάλη και όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ενσαρκώθηκε ταπεινά και υπέμεινε
το μαρτύριο ώστε να συγχωρεθεί το ανθρώπινο γένος και να προετοιμαστεί η
επιστροφή των εκλεκτών στον Οίκο Του.
ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ
Δαβίδ: Ο
Κύριος ανέβηκε στους Ουρανούς για να τιμήσει τους ανθρώπους και να δοξάσει την
ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι όμως, όπως και οι Άγγελοι, δεν μπορούν να
ερμηνεύσουν την φύση του Κυρίου διότι είναι ακατάληπτος. Η ενσάρκωση, η ζωή Του
στη γη, τα έργα Του, ο θάνατος και η Ανάληψή Του προκάλεσαν απορία ακόμα και
στα αγγελικά τάγματα. Ο Κύριος όμως μετά την άνοδό Του στον Ουρανό, κάθισε στα
δεξιά του Πατρός για να δείξει την ισοτιμία των προσώπων της Αγίας Τριάδας.
Παύλος: Ο Κύριος με την Ανάληψή Του επιβεβαίωσε τα
λόγια που είχε πει στους μαθητές Του. Γνώρισε από τους Αγγέλους μεγάλη τιμή
καθώς με τα θαυμαστά έργα Του, τους έδωσε μεγαλύτερη χάρη. Επίσης, προετοίμασε
την επιστροφή των ανθρώπων στον Παράδεισο γιατί χωρίς την σταυρική Του θυσία, η
πόρτα της Βασιλείας των Ουρανών θα ήταν ακόμα σφραγισμένη. Όπως και ο Δαβίδ,
περιέγραψε την τοποθέτηση του Ιησού στα δεξιά του Θεού μετά την Ανάληψη, ως
ομόθρονος και ισότιμος.
Ησαϊας: Ο Θεός αναπαύεται μετά την ενσάρκωση και την
Ανάληψη, στον θρόνο Του στον Ουρανό. Ο Κύριος όμως δεν έχει υλικό θρόνο, ούτε
τόπο ανάπαυσης. Βρίσκεται παντού, κάθε στιγμή, μια πραγματικότητα που είναι
ασύλληπτη για το νου του ανθρώπου. Ο κύριος τόπος όμως ανάπαυσής του Κυρίου
είναι οι ψυχές των ευσεβών χριστιανών που Τον φιλοξενούν με αγάπη και πίστη.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Οι εμφανίσεις του Κυρίου: Ο Κύριος
εμφανίστηκε 11 φορές μετά την Ανάσταση:
- Στο
όρος της Γαλιλαίας μπροστά στους 11 μαθητές Του.
- Στις
Μυροφόρες όπου τις χαιρέτησε.
- Σε
δύο ανθρώπους που πήγαιναν σε ένα χωράφι.
- Στους
11 μαθητές Του που τους έκρινε αρνητικά επειδή δεν πίστεψαν τα λόγια
εκείνων των ανθρώπων που τους ενημέρωσαν ότι ο Ιησούς αναστήθηκε.
- Στον
Λουκά και τον Κλεόπα που πήγαιναν στις Εμμαούς.
- Στην
Μαρία Μαγδαληνή που την εμπόδισε να Τον αγγίξει.
- Στους
10 μαθητές Του(πλην του Θωμά που απουσίαζε) που κρύβονταν λόγω του φόβου
τους για τους Ιουδαίους.
- Στους
11 μαθητές. Τότε έδειξε στον Θωμά τα χέρια και τα πόδια Του για να
πιστέψει ότι έβλεπε τον Δάσκαλό Του.
- Σε
7 μαθητές Του όταν πήγαν να ψαρέψουν στην θάλασσα της Τιβεριάδας.
- Στους
μαθητές Του. Τότε ρώτησε τον Πέτρο αν Τον αγαπά.
- Στους
μαθητές και στην μητέρα Του.
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ
Όταν ο Ιησούς συναντήθηκε με τους μαθητές
Του, εκείνοι φοβήθηκαν και είχαν την εντύπωση ότι έβλεπαν φάντασμα. Τότε
Εκείνος για να τους καθησυχάσει και να τους αποδείξει το μέγεθος του θαύματος
της Ανάστασής Του, έπραξε τα εξής:
- Τους
ζήτησε να Τον αγγίξουν γιατί η αίσθηση της αφής είναι αντικειμενική και θα
καταλάβαιναν ότι ακουμπούσαν ανθρώπινο σώμα και όχι άυλη ύπαρξη.
- Τους
ζήτησε φαγητό και μπροστά τους έφαγε ψάρι, μέλι και κρασί, τα οποία έχουν
και συμβολικό χαρακτήρα. Το κερί συμβολίζει το φως που ο Θεός θέλει να
μεταδώσει στον Αδάμ και στους απογόνους του. Το μέλι χρησιμοποιείται για
να γλυκάνει την πικρή γεύση του ξύλου της γνώσης μετά την παράβαση και την
εξορία που ακολούθησε.
Η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ
Ο Ιησούς όταν συναντήθηκε με τους μαθητές
Του, τους ενημέρωσε πως όλα όσα έγιναν όπως και η άνοδός Του στον Ουρανό ήταν
απαραίτητο να πραγματοποιηθούν. Έτσι θα επιβεβαιωθούν και όλα όσα του έλεγε ο
ίδιος κατά την διάρκεια της επίγειας ζωής Του. Θα επαληθευτούν οι Γραφές, οι
Προφήτες, ο Μωυσής και το Ψαλτήρι που είχαν αναφορές για τη ζωή και τα έργα του
Μεσσία στη γη.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ
Ο Ιησούς ανέφερε στους μαθητές ότι υπήρχε
παλιά συνήθεια να ρίχνουν λάδι ή μύρο στο κεφάλι του προσώπου που προοριζόταν
να γίνει βασιλιάς ή αρχιερέας. Αν το υγρό κατευθυνόταν ευθεία στη μύτη και στο
στόμα, τότε το άτομο κρινόταν άξιο για την τιμητική θέση. Έτσι και ο Ιησούς,
επειδή χρίστηκε από το Άγιο Πνεύμα, ονομάστηκε Χριστός και έγινε βασιλιάς. Στη
συνέχεια τους είπε πως η ζωή Του στη γη, η Σταύρωση, ο θάνατος και η Ανάστασή
Του επαλήθευσαν τις Γραφές αφενός και αφετέρου χάρισαν τη συγχώρεση στο
ανθρώπινο γένος.
Η μετάνοια όμως και η συγχώρεση πρέπει να
κηρυχτούν σε όλα τα έθνη της γης και να έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον
Ιησού όλοι οι άνθρωποι. Αυτό το ρόλο θα τον αναλάβουν οι μαθητές, οι οποίοι
πρέπει να παραμείνουν στην Ιερουσαλήμ μέχρι να τους δοθεί η εντολή. Σύμφωνα με
τους λόγους των Προφητών, το κήρυγμα και η εξάπλωση του χριστιανσμού θα έχει
αφετηρία την Ιερουσαλήμ.
ΑΝΑΛΗΨΗ
Τα γεγονότα της Ανάληψης: Ο Ιησούς
οδήγησε τους μαθητές Του στη Βηθανία. Εκεί τους ευλόγησε και στη συνέχεια
ανελήφθη στον Ουρανό μέσα σε ένα νέφος. Ενώ οι μαθητές Τον παρακολουθούσαν άφωνοι,
δύο άνθρωποι εμφανίστηκαν μπροστά τους και τους μίλησαν προφητικά. Τους συμβούλεψαν
να μην θλίβονται γιατί ο Κύριος θα επιστρέψει στη γη. Θα γυρίσει όμως ως κριτής
με δόξα και τιμή και όχι καταφρονημένος και ταπεινός όπως ήταν στην επίγεια ζωή
Του. Οι μαθητές τότε επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ πολύ χαρούμενοι και
δοξολογούσαν τον Ιησού. Ο λόγος ήταν διπλός: Πρώτον γιατί ο δάσκαλός τους, τους έδωσε το χαρμόσυνο νέο ότι θα γίνουν
Απόστολοι της διδασκαλίας Του στα πέρατα της γης. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι
Άγγελοι τους εκμυστηρεύτηκαν τη βούληση του Θεού να επιστρέψει στη γη.
Οι συμβολισμοί της Ανάληψης:
- Ο
Χριστός ανέβασε τους μαθητές στο όρος πριν την Ανάληψή Του για να τους
δηλώσει ότι αν και οι ίδιοι δεν υψωθούν στο όρος των αρετών δεν μπορούν να
εισέλθουν στην Βασιλεία των Ουρανών.
- Το
όρος είχε την επωνυμία ¨των Ελαιών¨ γιατί εκεί ήταν φυτρωμένες ελιές. Είχε
όμως και αλληγορική σημασία γιατί υποδηλώνει τον Ιησού που είναι ελεήμων
και φιλεύσπλαχνος.
- Η
Ανάληψη, ως γεγονός, ήταν το μεταίχμιο μεταξύ ανθρώπινης και θεϊκής φύσης
του Ιησού. Εκείνη τη στιγμή, τα σωματικά χαρακτηριστικά του Θεού έλαβαν
τέλος. Η ανθρώπινη γέννηση, η βάπτιση, η περιτομή, η υπαπαντή, η φτωχική
ζωή, τα πάθη, η σταύρωση, ο θάνατος και η ανάσταση έλαβαν τέλος αλλά
δοξάστηκε η ανθρώπινη φύση με την άνοδό Του στον ουρανό και τη επιστροφή
στον θρόνο Του.