Όταν έφτασε η ώρα της αποχώρησης της Θεοτόκου για τον Ουρανό, οι μαθητές του Κυρίου, έπειτα από εντολή του Θεού, συγκεντρώθηκαν όλοι στο σπίτι της. Ήταν διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη του κόσμου, διδάσκοντας τον Λόγο του Θεού, όμως με την Θεία παρέμβαση μεταφέρθηκαν, μέσω σύννεφων, προκειμένου να αποχαιρετήσουν την Παναγία.
Εκεί, την βρήκαν να κείτεται ήρεμη στο κρεβάτι της και αναρωτήθηκαν τον λόγο. Η ίδια έλυσε την απορία τους και τους εκμυστηρεύτηκε την επίσκεψη που δέχτηκε. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είχε εμφανιστεί ξανά μπροστά της, κρατώντας αυτή τη φορά ένα κλωνάρι φοίνικα, και την ενημέρωσε πως ο Κύριος την καλούσε κοντά Του.
Η είδηση εκείνη την γέμισε χαρά γιατί μπορεί το σώμα της να παρέμενε στη γη, η ψυχή της όμως θα παραδινόταν στα χέρια του Υιού της. Επίσης, η Μαρία ενημέρωσε τους μαθητές πως και εκείνη μετά την τριήμερη ταφή της θα αναστηνόταν. Για να προλάβει όμως την θλίψη των μαθητών, τους παρακάλεσε να μην τους καταβάλει η στενοχώρια καθώς εκείνη, ακόμα και από τον Ουρανό, θα ήταν κοντά τους.
Στη συνέχεια, με την λιγοστή δύναμη που της είχε απομείνει, σήκωσε τα χέρια της στον ουρανό και προσευχήθηκε στον Υιό της. Τον παρακάλεσε να έρθει και να πάρει στα χέρια Του, την ψυχή της. Έπειτα κοιμήθηκε και καθώς η ψυχή της αποχωριζόταν το σώμα της, το πνεύμα της περιπλανήθηκε στον κάτω κόσμο και είδε την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν όσοι στην διάρκεια της επίγειας ζωής τους είχαν απαρνηθεί τις διδαχές του Κυρίου.
Τότε, οι Απόστολοι και οι σεβάσμιοι άνθρωποι, που είχαν έρθει από διάφορα μέρη για να αποχαιρετήσουν την Παναγία, ετοιμάστηκαν για την ταφή. Παρόλη την θλίψη τους συνειδητοποίησαν πως με την Κοίμηση της Θεοτόκου επιβεβαιώθηκαν οι Προφήτες. Όλα όσα είχαν πει πραγματοποιήθηκαν, από την γέννησή Του, τα θαύματα που έπραξε στην γη, τα μαρτύρια που υπέμεινε, τον θάνατο και την Ανάστασή Του.
Η πορεία προς τον τόπο της ταφής του ιερού σώματος της Θεοτόκου ήταν βουβή ενώ οι Άγγελοι έψελναν ύμνους, αόρατοι.
Ο Πέτρος, ο Παύλος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος είπαν λίγα λόγια για να την αποχαιρετήσουν. Ο Πέτρος ανέφερε πως η απουσία της Μαρίας επιφέρει θλίψη γιατί ήταν ένα πολύ αγαπημένο τους πρόσωπο και ήταν εκείνη που έφερε στον κόσμο τον Σωτήρα τους. Ο Ιησούς γεννήθηκε για να απαλλάξει τους ανθρώπους από την αμαρτία και να τους χαρίσει την αθανασία της ψυχής. Όμως οι ίδιοι οι ευεργετημένοι, Τον σταύρωσαν. Ο Παύλος, στην συνέχεια, δόξασε το όνομα της Παναγίας γιατί χάρη σε εκείνη ήρθε ο Κύριος στη γη και απάλλαξε τους πιστούς ανθρώπους από τα μαρτύρια του Άδη. Ο Ιωάννης με την σειρά του, την ευχαρίστησε που μεσολάβησε για την ενσάρκωση του Θεού. Χάρη σε εκείνη, ο Χριστός επαλήθευσε τις προφητείες και τις προσδοκίες των πιστών Του και με την ανάληψή Του χάρισε την φώτιση στους Αποστόλους για την διάδοση της χριστιανικής πίστης. Τέλος, ο Ιάκωβος, ο αδερφός του Ιωάννη, ευχαρίστησε με την σειρά του, την Θεοτόκο για το δώρο της Θείας Γέννησης. Ο Κύριος ήρθε, δίδαξε, έκανε θαύματα και ενίσχυσε την διδασκαλία Του, έφυγε για τον Ουρανό και θα επανέλθει για την τελική κρίση.
Με τον ίδιο τρόπο, οφείλουμε όλοι οι χριστιανοί να δοξάζουμε το Άγιο όνομά της και να προσευχόμαστε σε εκείνη ώστε να μεσολαβήσει για να γίνουμε και εμείς άξιοι της ευσπλαχνίας και γενναιοδωρίας του Θεού.
Εκεί, την βρήκαν να κείτεται ήρεμη στο κρεβάτι της και αναρωτήθηκαν τον λόγο. Η ίδια έλυσε την απορία τους και τους εκμυστηρεύτηκε την επίσκεψη που δέχτηκε. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είχε εμφανιστεί ξανά μπροστά της, κρατώντας αυτή τη φορά ένα κλωνάρι φοίνικα, και την ενημέρωσε πως ο Κύριος την καλούσε κοντά Του.
Η είδηση εκείνη την γέμισε χαρά γιατί μπορεί το σώμα της να παρέμενε στη γη, η ψυχή της όμως θα παραδινόταν στα χέρια του Υιού της. Επίσης, η Μαρία ενημέρωσε τους μαθητές πως και εκείνη μετά την τριήμερη ταφή της θα αναστηνόταν. Για να προλάβει όμως την θλίψη των μαθητών, τους παρακάλεσε να μην τους καταβάλει η στενοχώρια καθώς εκείνη, ακόμα και από τον Ουρανό, θα ήταν κοντά τους.
Στη συνέχεια, με την λιγοστή δύναμη που της είχε απομείνει, σήκωσε τα χέρια της στον ουρανό και προσευχήθηκε στον Υιό της. Τον παρακάλεσε να έρθει και να πάρει στα χέρια Του, την ψυχή της. Έπειτα κοιμήθηκε και καθώς η ψυχή της αποχωριζόταν το σώμα της, το πνεύμα της περιπλανήθηκε στον κάτω κόσμο και είδε την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν όσοι στην διάρκεια της επίγειας ζωής τους είχαν απαρνηθεί τις διδαχές του Κυρίου.
Τότε, οι Απόστολοι και οι σεβάσμιοι άνθρωποι, που είχαν έρθει από διάφορα μέρη για να αποχαιρετήσουν την Παναγία, ετοιμάστηκαν για την ταφή. Παρόλη την θλίψη τους συνειδητοποίησαν πως με την Κοίμηση της Θεοτόκου επιβεβαιώθηκαν οι Προφήτες. Όλα όσα είχαν πει πραγματοποιήθηκαν, από την γέννησή Του, τα θαύματα που έπραξε στην γη, τα μαρτύρια που υπέμεινε, τον θάνατο και την Ανάστασή Του.
Η πορεία προς τον τόπο της ταφής του ιερού σώματος της Θεοτόκου ήταν βουβή ενώ οι Άγγελοι έψελναν ύμνους, αόρατοι.
Ο Πέτρος, ο Παύλος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος είπαν λίγα λόγια για να την αποχαιρετήσουν. Ο Πέτρος ανέφερε πως η απουσία της Μαρίας επιφέρει θλίψη γιατί ήταν ένα πολύ αγαπημένο τους πρόσωπο και ήταν εκείνη που έφερε στον κόσμο τον Σωτήρα τους. Ο Ιησούς γεννήθηκε για να απαλλάξει τους ανθρώπους από την αμαρτία και να τους χαρίσει την αθανασία της ψυχής. Όμως οι ίδιοι οι ευεργετημένοι, Τον σταύρωσαν. Ο Παύλος, στην συνέχεια, δόξασε το όνομα της Παναγίας γιατί χάρη σε εκείνη ήρθε ο Κύριος στη γη και απάλλαξε τους πιστούς ανθρώπους από τα μαρτύρια του Άδη. Ο Ιωάννης με την σειρά του, την ευχαρίστησε που μεσολάβησε για την ενσάρκωση του Θεού. Χάρη σε εκείνη, ο Χριστός επαλήθευσε τις προφητείες και τις προσδοκίες των πιστών Του και με την ανάληψή Του χάρισε την φώτιση στους Αποστόλους για την διάδοση της χριστιανικής πίστης. Τέλος, ο Ιάκωβος, ο αδερφός του Ιωάννη, ευχαρίστησε με την σειρά του, την Θεοτόκο για το δώρο της Θείας Γέννησης. Ο Κύριος ήρθε, δίδαξε, έκανε θαύματα και ενίσχυσε την διδασκαλία Του, έφυγε για τον Ουρανό και θα επανέλθει για την τελική κρίση.
Με τον ίδιο τρόπο, οφείλουμε όλοι οι χριστιανοί να δοξάζουμε το Άγιο όνομά της και να προσευχόμαστε σε εκείνη ώστε να μεσολαβήσει για να γίνουμε και εμείς άξιοι της ευσπλαχνίας και γενναιοδωρίας του Θεού.